Teleurstellingen

geplaatst vrijdag 17 november 2006 om 00:00:00 op Schaatspeloton.nl

Femke Roemer schaatst marathons in het regionale 6-banentoernooi in het Westen van Nederland. Daarnaast is de 23-jarige actief in de baancompetitie van Amsterdam. In de toekomst wil Femke Roemer graag landelijk marathons proberen te gaan rijden. Dit seizoen zal zij voor Schaatspeloton.nl haar belevenissen in de regionale marathon in woord zetten. Ook zal zij aandacht besteden aan bekende van haar die dit seizoen hun debuut beleven op de landelijke marathon. De eerste column van Femke Roemer zal vrijdag 20 oktober geplaatst worden op Schaatspeloton.nl.

Teleurstellingen in de sport. Wie heeft dit niet meegemaakt. Tijdens de landelijke marathon, gereden op 11 november in Amsterdam, vielen teleurstellingen bij de rijders mij op. Misschien kwam dat omdat ik zelf te maken heb met teleurstelling. Want vooralsnog kan ik alleen rustig schaatsen. Nog steeds voel ik mijn enkel en dan met name als ik hard afzet. Helaas moeten de wedstrijden bij mij nog even wachten.

Overigens gaf ik 's ochtends eerst schaatsles op de Meent. In Alkmaar was het grauw en grijs. De lucht zag er onheilspellend uit. Onder de halve overkapping heeft de wind vrij spel. Het maakt de mensen waar ik les aan geef niet uit. Zij hebben zich verheugd om weer te schaatsen. De rekjes worden te voorschijn gehaald en na de gebruikelijke warming-up staan ze te popelen om rondjes te rijden. Ik begeleid een jongen die Ã©Ã©n rondje schaatst. Hij schaatst-loopt met zijn rek vooruit. De mensen waar ik les aan geef hebben een verstandelijke beperking. Een andere man schaatst ook achter een rekje. Teleurgesteld vraagt hij aan mij hoe het kan dat in het programma âDancing on Ice' de sterren binnen een paar maanden zo goed kunnen schaatsen. Hij doet het al zeven jaar en nog steeds achter een rekje!

Na de training ging ik naar mijn ouders huis in Alkmaar terug. Vlak bij het oude AZ stadion wonen zij. Dit biedt een mistroostige aanblik. Het hele stadion is vlak. Nog even en er staan flatsâ¦ Na enkele puddingbroodjes verorbert te hebben voor de nodige krachten, ging ik op de mountainbike terug naar Amsterdam. Dit als training. Vanaf Alkmaar ga ik langs het Noord-Hollands kanaal naar Purmerend. Vandaar fiets ik naar 't Twiske, waar ik via Landsmeer de pont bij Amsterdam-Noord neem. Daarna haast ik me naar de ijsbaan, want ik ga naar de landelijke marathon kijken.

De dameswedstrijd. Het waait. De bladeren vliegen langs je oren. Het tempo ligt hoog. Er is een groepje weg met Gretha Smit en Danniele Bekkering. Yvonne Spigt zie ik achterin rijden. Er vallen gaten en zij worstelt om terug te komen. Dit lukt haar uiteindelijk niet. Met een verbeten gezicht geeft zij op. In de finale valt er een dame in de bocht. Op handen en voeten schuifelt ze van het ijs af. Haar ijzer blijkt krom. Ik hoor haar later in onvervalst Gronings zeggen dat ze op de terugweg de schaats gelijk aflevert in de brievenbus van de Vikingfirma. Is dat ook weer gebeurt.. Na afloop zie ik een dame van Zuidema Kranen op de tacx uit fietsen. Zij heeft de wedstrijd niet uit kunnen rijden doordat ze er af moest. Haar gezicht spreekt boekdelen. Haar tranen verbijtend fietst ze door. Ik moet aan mezelf denkenâ¦ ook ik heb mijn tranen vaak genoeg verbeten als het niet ging zoals ik wilde dat het met schaatsen zou gaanâ¦

Dan de topcompetitie. Veel valpartijen. In de eerste ronde vallen er al twee waaronder Alain Gloor. Door de harde wind zijn ze gezien. Verslagen zoeken ze de kleedkamer weer op. De bomen schudden heen en weer door de wind. Bladeren vallen op het ijs. Nog meer rijders die vallen. Sommigen worden opgewacht door hun ploegmakkers. Maar dat blijkt tevergeefs, zowel degene die gevallen was als degene die ze opwacht komt niet meer bij het peloton terug. Christijn Groeneveld stopt naast ons. Iemand zegt âjammer dat je er af moest'. Mopperend en teleurgesteld zoekt Christijn de kleedkamer op.
De wedstrijd is ongekend spannend. Brullend moedigen we de groep aan die een ronde voorsprong heeft. Dan zie ik Roel van Hest, die bij die groep hoort, lossen. Verwoedt doet hij pogingen weer bij te komen. Dit mislukt. Als hij zich afmeldt bij de jurytoren stampt hij woedend met zijn schaats op het ijs.

Veel teleurstellingen die 11e november. Maar doordat het erg leuke wedstrijden waren zakte bij mij mijn eigen teleurstelling weg. Ook de rest van het publiek ging tevreden naar huis. Hier was geen enkele teleurstelling te bespeuren!

Alle Columns van Femke Roemer:

Column 1 (20 oktober 2006)
Uitdagingen (3 november 2006)
Teleurstellingen (17 november 2006)
Levensstijl (1 december 2006)
Techniek en vrouwen (15 december 2006)
Er bekaaid vanaf komen (29 december 2006)
De (on)macht van regels (12 januari 2007)
De magie van natuurijs (26 januari 2007)
Sport op zijn hoogtepunt (9 februari 2007)
Sportstad Amsterdam (23 februari 2007)
Laatste marathon (9 maart 2007)
Tussentijd (23 maart 2007)