Schaatspeloton.nl - Columns - Techniek en vrouwen

Techniek en vrouwen

geplaatst vrijdag 15 december 2006 om 00:00:00 op Schaatspeloton.nl

Femke Roemer

Femke Roemer schaatst marathons in het regionale 6-banentoernooi in het Westen van Nederland. Daarnaast is de 23-jarige actief in de baancompetitie van Amsterdam. In de toekomst wil Femke Roemer graag landelijk marathons proberen te gaan rijden. Dit seizoen zal zij voor Schaatspeloton.nl haar belevenissen in de regionale marathon in woord zetten. Ook zal zij aandacht besteden aan bekende van haar die dit seizoen hun debuut beleven op de landelijke marathon. De eerste column van Femke Roemer zal vrijdag 20 oktober geplaatst worden op Schaatspeloton.nl.

Vrouwen en techniek. Daar zijn al heel wat clichés uit voortgekomen. Helaas blijkt dit ook op mij van toepassing, in negatieve zin. Met techniek heb ik niet veel op. Ik kom er eerlijk voor uit. In mijn beroep, ik werk als begeleidster met mensen met een verstandelijke beperking, heb ik gelukkig met enig vorm van wiskunde niets te maken. En als ik af en toe moet hoofdrekenen doe ik dit gewoon op mijn vingers. Wel zo handig. Zo heb ik me zonder weinig kennis van techniek of wiskunde altijd goed weten te redden. Maar nu moet ik bekennen dat meer inzicht in techniek toch wel handig is.

Hoewel er wel degelijk een progressie te boeken is in mijn techniekinzicht. Op een goede en zelfstandige manier kan ik nu mijn fietsband verwisselen, sinds deze zomer. Een aantal jaar geleden reed ik een keer lek tijdens de afdaling van de col van de Croix de Fer. Met moeite kreeg ik toen de band verwisseld, wel zat er plots een gek bobbeltje op de band. Bij aankomst op de camping bleek dat ik het schroefje van het ventiel aan de binnenkant van de band had laten zitten. Deze blunder doorzie ik nu tijdig.

Nu ik te ver van mijn ouders woon onderhoud ik zelf mijn materiaal. Dit gaat nog niet altijd zoals het hoort. Zo had ik vorige zomer een skeelerwedstrijd in Lisserbroek. Mijn skeelerwielen had ik er express niet te strak ingedraaid, omdat ik deze anders zo moeilijk los krijg. Echter tijdens de wedstrijd vloog ik het bochtige parkoers uit, want één wiel zat er te los in en was er uit gedraaid. Ik kon niet anders dan de wedstrijd staken.
En ook afgelopen zomer skeelerde ik een wedstrijd in Rijswijk. Deze wedstrijd verliep niet goed. Ik vond het erg zwaar. Ik gaf het parkoers er de schuld van, maar bij thuiskomst bleek dat twee wielen helemaal vastgelopen waren. Van tevoren had ik namelijk mijn wedstrijdwielen er in gedaan en de lagers had ik al een tijd niet schoongemaakt. Ik dacht dat dit nog wel kon, maar dat viel dus vies tegen…

Maar het is wel lastig dat ik bijna tot geen plezier beleef om mijn materiaal te onderhouden. Het kan me niet echt bekoren om bijvoorbeeld wat te sleutelen aan mijn fiets. Ik zou ook niet weten waar ik aan zou moeten sleutelen. Als de fiets het gewoon doet is dit niet nodig toch?
Maar dat het goed is je materiaal van tevoren te controleren ontdekte ik afgelopen zondag. Ik was toen aan het mountainbiken door de Schoorlse duinen en over het strand. Ik fietste met drie mannen van boven de 50, waaronder mijn vader. Van tevoren had ik opgeschept over mijn fietsprestaties, aangezien ik sinds mijn enkelblessure heel wat kilometers gemaakt heb. Tjonge, dacht ik, die mannen-op-leeftijd fietsen wel erg hard. Wezenloos duwde en trok ik aan de trappers. Op het strand hadden we gelukkig de wind in de rug. Zou het soms aan de fiets liggen? Ik fietste namelijk op de nieuwe mountainbike van mijn moeder. Ik controleerde mijn banden, maar die waren hard. Ik deed mijn zadel een stukje hoger, tja, wellicht trapt dat beter? Wel irriteerde ik me aan een uitstekend veertje bij mijn achterrem, die hard in mijn been prikte. Waarom steekt dat ding zo raar uit, dacht ik nog. Na 20 kilometer ging ik even uithijgen. Een van de mannen inspecteerde mijn fiets eens nader. Bleek dat het uitstekende veertje van mijn achterrem was, die de hele tijd mijn achterwiel min of meer aan het blokkeren was.

Daarom heb ik een plan van aanpak bedacht. Bij deze volgt een oproep aan degene die zijn kluskwaliteiten niet kwijt kan. Ziet uw fiets er spic en span uit? Sleutelt u graag aan fietsen? Houdt u ervan om skeelerlagers schoon te maken? Laat u het skeelerframe en de wielen glimmen? Is het slijpen van schaatsen uw lust en uw leven? Controleert u dagelijks of alles nog vast zit aan de schaats? Dan is er hoop; u mag gratis en voor niets deze obsessie botvieren op de racefiets, mountainbike, schaatsen en skeelerpaar die ik in mijn bezit heb. Graag reageren via de email.

Alle Columns van Femke Roemer:

Column 1 (20 oktober 2006)
Uitdagingen (3 november 2006)
Teleurstellingen (17 november 2006)
Levensstijl (1 december 2006)
Techniek en vrouwen (15 december 2006)
Er bekaaid vanaf komen (29 december 2006)
De (on)macht van regels (12 januari 2007)
De magie van natuurijs (26 januari 2007)
Sport op zijn hoogtepunt (9 februari 2007)
Sportstad Amsterdam (23 februari 2007)
Laatste marathon (9 maart 2007)
Tussentijd (23 maart 2007)