Sportstad Amsterdam

geplaatst vrijdag 23 februari 2007 om 10:02:00 op Schaatspeloton.nl

Femke Roemer schaatst marathons in het regionale 6-banentoernooi in het Westen van Nederland. Daarnaast is de 23-jarige actief in de baancompetitie van Amsterdam. In de toekomst wil Femke Roemer graag landelijk marathons proberen te gaan rijden. Dit seizoen zal zij voor Schaatspeloton.nl haar belevenissen in de regionale marathon in woord zetten. Ook zal zij aandacht besteden aan bekende van haar die dit seizoen hun debuut beleven op de landelijke marathon. De eerste column van Femke Roemer zal vrijdag 20 oktober geplaatst worden op Schaatspeloton.nl.

Wonen in Amsterdam valt voor een sporter niet altijd mee. Ja het kan zelfs lastig zijn! Dat komt niet doordat er talloze verleidingen zijn. Denk aan de koffieshop bij mij om de hoek of de vele kroegen in de buurt. Wat ik vooral bedoel is dat het voor een sporter soms behoorlijk wat vergt om je sport te kunnen uitoefenen.

De kamer die ik huur heeft een oppervlakte van 18 vierkante meter. Hierin staan mijn racefiets zowel mijn mountainbike. Noodgedwongen pal naast mijn bed. De fietsen gewoon buiten neerzetten is alleen nog voorbehouden aan mensen die in verafgelegen dorpen wonen, zo is mijn inschatting. Als ik wil trainen ben ik genoodzaakt de fiets eerst twee steile trappen af te sjouwen. Na afloop van de training herhaalt zich hetzelfde ritueel maar dan in omgekeerde volgorde. Een voordeel hierbij is, dat ik wel de nodige spierkracht krijg, vooral met de mountainbike op mijn nek de trap bestijgen is een goede training, ook al is deze niet bewust gekozen.
Voordat ik de stad achter mij heb gelaten moet ik heel wat hindernissen overwinnen. Op de racefiets is het niet echt lekker rijden in de stad. Het is erg druk, met automobilisten, veel fietsers en voetgangers, die zich niet altijd aan de verkeersregels houden. Gelukkig draag ik tijdens het wielrennen een helm.

Mountainbiken gaat hier helaas moeilijk. Dat is voor mij overigens nog niet het grootste gemis. Het mountainbike parkoers van Schoorl vind ik het leukst om te mountainbiken, net als in de duinen en op het strand tussen Castricum en Bergen.
Het enige wat ik jammer vind is dat er in Amsterdam geen skeelerbaan is. In de zomer train ik daarom met mijn skeelerteam op een industrieterrein bij Badhoeverdorp. Ik ben er weleens met de skeelers heen gegaan. Vanuit mijn huis over de Dam en dat hobbelt al erg, maar over de tramrails is het ook lastig skeeleren en met veel verkeer is het ook niet handig. Geen aanrader dus.

âs Nachts heb ik noodgedwongen oordopjes in als ik ga slapen. Tegenover mij is een studentenkorps en die houden wel van een feestje. Laatst werd ik om vier uur 's nachts mijn bed uit getrild door hun muziek. Los van het feit dat het niet mijn favoriete muziek was, voelde ik mij geÃ¯rriteerd omdat ik de volgende dag een schaatsmarathon had.
Maar ach, daarvoor woon ik natuurlijk wel midden in het centrum. Een bruisend leven met veel cultuur. En een halfuur fietsen en ik ben al op de ijsbaanâ¦ Daar is ook veel voor te zeggen.

Opvallend is dat er uit Amsterdam veel goede marathonschaatsers komen. Amsterdam is toch ook wel een schaatsstad. Zoals Frans de Ronde, Hans Pieterse, AndrÃ¨s Landman en zijn broertje Charley Landman, Yoeri Lissenberg, Yoeri Takken, Sandra de Ronde, Petra Grimbergen, Kitty Meethâ¦ zomaar even een greep van Amsterdamse schaatsers.
In vergelijking met andere grote steden, zoals Rotterdam, Den Haag, Utrecht en Maastricht is dat een groot aantal.. En op de oudste, nog onoverdekte kunstijsbaan van Nederland is het ook goed trainen (de wind tegen achterwege latend).

Nog slechts een aantal weken en ook de ijsbaan van Amsterdam sluit weer zijn poorten. Afgelopen woensdag was de laatste regionale wedstrijd. De paar wedstrijden die ik heb meegereden vond ik erg leuk. Hoewel leukâ¦ die van woensdagâ¦ in de finale heb ik erg moeten afzienâ¦
De Dames 1 rijden hierbij samen met de C2, C1 en de B-rijders. De dames en de C2 rijden 35 ronden. De C1 en de B rijders mogen zich dan niet met de wedstrijd bemoeien. Dit mag pas als de dames en C2 zijn afgesprint. Zij rijden dan nog eens 35 ronden. De afgelopen wedstrijd waren de eerste tien ronden snoeihard. Daarna viel het af en toe stil met soms juist ook weer snelle rondjes tussendoor. Zoals ik al zei vond ik het best pittig, maar toen wij klaar waren reden de B's en C1 nog door en dan zie je pas hoe hard zij kunnen. Een groep B-rijders pakte een ronde voorsprong. Jouke Hoogeveen won die wedstrijd door twee ronden voorsprong te nemenâ¦â¦â¦â¦ Neen het leven in Amsterdam is zo slecht nog niet.

Alle Columns van Femke Roemer:

Column 1 (20 oktober 2006)
Uitdagingen (3 november 2006)
Teleurstellingen (17 november 2006)
Levensstijl (1 december 2006)
Techniek en vrouwen (15 december 2006)
Er bekaaid vanaf komen (29 december 2006)
De (on)macht van regels (12 januari 2007)
De magie van natuurijs (26 januari 2007)
Sport op zijn hoogtepunt (9 februari 2007)
Sportstad Amsterdam (23 februari 2007)
Laatste marathon (9 maart 2007)
Tussentijd (23 maart 2007)