Laatste marathon

geplaatst vrijdag 9 maart 2007 om 10:31:00 op Schaatspeloton.nl

Femke Roemer schaatst marathons in het regionale 6-banentoernooi in het Westen van Nederland. Daarnaast is de 23-jarige actief in de baancompetitie van Amsterdam. In de toekomst wil Femke Roemer graag landelijk marathons proberen te gaan rijden. Dit seizoen zal zij voor Schaatspeloton.nl haar belevenissen in de regionale marathon in woord zetten. Ook zal zij aandacht besteden aan bekende van haar die dit seizoen hun debuut beleven op de landelijke marathon. De eerste column van Femke Roemer zal vrijdag 20 oktober geplaatst worden op Schaatspeloton.nl.

De finale van de marathon is weer gestreden. De laatste marathon in een seizoen welke voor opschudding zorgde. Een seizoen gekenmerkt door verandering, onzekerheid, twijfel, maar ook die opzienbarend en spannend was. Verandering door de metamorfose die de marathonsport heeft ondergaan; de landelijke rijders onderverdeeld in een topcompetitie en in een A-competitie. Onzekerheid of deze opzet goed gekozen is en wat er volgend jaar gebeuren gaat.

Onzekerheid ook voor de top van de B-rijders, die nog niet weten in welke competitie ze volgend jaar mogen starten. Bij de A's? Of in de Topcompetitie? Twijfel voor sponsors die nog niet weten waar ze aan toe zijn. Opzienbarend omdat de marathonsport voor het eerst live -een uur lang- op televisie te zien is geweest. De doorbraak voor de marathonsport? En spanning? Deze was er vooral in het begin bij de ploegen die eraf moesten.
ÃÃ©n ding staat vast; deze opzet heeft stof tot nadenken gegeven.

Ik sluit me aan bij het pleidooi van AndrÃ©s Landman dat het goed is dat rijders meedenken en om in samenspraak een oplossingsgericht compromis te vinden. Mijn mening is dat de marathon 's avonds aantrekkelijker is dan om vier uur in de middag. Om het op zondag uit te zenden â dan is het niet live â lijkt me ook een goede optie. Terug naar een groot peloton. De puntentelling zoals voorheen was spannender. Nu was Jan Maarten Heideman met nog een aantal wedstrijden te gaan al zeker van zijn overwinning van de cup, andere jaren verliep dit anders.
Hopelijk wordt er ook rekening gehouden met de doorstroom van de B-rijders. Waarvoor wordt er anders een B-competitie gehouden, natuurlijk ook met als doel dat ze worden klaargestoomd voor het âechte' werk bij de top. De B-competitie is vaak nog spannender dan de topcompetitie omdat er veel wordt aangevallen en de ploegentactiek minder aanwezig is.

Voor Ã©Ã©n keer is het niet ongunstig dat de damessport achtergesteld wordt. Met slechts 2 minuten zendtijd op televisie hoeft de damesmarathon nog niet veranderd te wordenâ¦ Hoewel het damespeloton wel een stuk overzichtelijker is dan die van de mannen; met een stuk of 50 dames voldeden ze zo al aan de regels voor het huidige systeemâ¦
Maar goed, laten we hopen dat er iets goeds en bruikbaars uit komt. Vooralsnog voelt de veranderingen van de marathoncompetitie aan als van een pion op een speelbord.

Mijn laatste marathon zit er ook op. Afgelopen zondag toog ik naar Utrecht voor de finale van het Zesbanentoernooi. Ik sloot deze wedstrijd in stijl af. Namelijk in aansluiting op de rest van mijn seizoen. Mijn seizoen is raar verlopen en deze wedstrijd ook. Al na 10 ronden hield ik het peloton niet meer bij. Nu zijn er natuurlijk tal van excuses op te voeren, zoals dat ik die dag nog gewerkt had en me had moeten haasten om op tijd in Utrecht te komen.
Of kwam het door mijn verkoudheid? Of viel de rijstepap die ik vooraf had gegeten soms te zwaar op de maag? Of kwam het doordat ik net van kop af kwam toen Lillian van Haaster (hoog genoteerd) viel en het peloton vol uitgekookte dames hard gingen sleuren.
Mijn hartslag sloeg 199 -204 is mijn max- en niet van schrik. De verzuring sloeg me om de oren. Als een zuur â of is het verzuurd - konijn deed ik nog pogingen erbij te komen - maar dat lukte amper. Als een nachtkaars is mijn seizoen uitgegaan. Momenteel heb ik een haat-liefde verhouding met mijn schaatsen. Ik zie die krengen liggen en ik denk; ik heb het helemaal gehad met jullie â ellendelingen.

Maar dan denk ik weer aan hoe mooi schaatsen kan zijn als het goed gaat. Glijdend over het ijs. Zoef zoef, de bocht in knallend, Ã©Ã©n arm mee zwaaiend. Dan zie ik mezelf - op weg naar de finish - alles gevend voor de eindsprint. En dat is waarom ik schaatsen zo leuk vindâ¦â¦â¦â¦â¦â¦en nog niet kan missen.

Alle Columns van Femke Roemer:

Column 1 (20 oktober 2006)
Uitdagingen (3 november 2006)
Teleurstellingen (17 november 2006)
Levensstijl (1 december 2006)
Techniek en vrouwen (15 december 2006)
Er bekaaid vanaf komen (29 december 2006)
De (on)macht van regels (12 januari 2007)
De magie van natuurijs (26 januari 2007)
Sport op zijn hoogtepunt (9 februari 2007)
Sportstad Amsterdam (23 februari 2007)
Laatste marathon (9 maart 2007)
Tussentijd (23 maart 2007)