Nej Tack

geplaatst vrijdag 15 februari 2008 om 11:10:37 op Schaatspeloton.nl

Jannes Mulder uit het Overijsselse Steenwijkerwold is voor het peloton en haar volgers een bekende stem. Jannes is langs de ijsbaan actief als Speaker bij het marathonschaatsen en daarnaast ook bij skeeler- en wielerwedstrijden. In het dagelijks leven is hij actief als woonzorgcoÃ¶rdinator voor de Regionale Instelling voor Beschermd Wonen in Zwolle. Dit seizoen zal Jannes Mulder, naast zijn gesproken woorden rond de baan, ook om de week voor Schaatspeloton.nl zijn gedachtes in geschreven woorden op âpapierâ zetten. De eerste column van Jannes Mulder zal geplaatst worden op vrijdag 28 september.

Als kleine jongen droomde ik van Zweden, mede ingegeven door een onderwijzer van me die over dat land de mooiste verhalen wist te vertellenen. Hij was wel een apart figuur met een Volvo waar achterop stand atomkraft nej tack, vrij vertaald atoomenergie nee bedankt... De geitenwollensokkenbroeder sprak over het weidse land waar je mooi kon rijden zonder iemand tegen te komen. Hoezo atoomenergie.

Dinsdag ging er eigenlijk een jongensdroom in vervulling, naar Zweden waar de schaatsers maar liefst 2 wedstrijden hadden. Onderweg inderdaad een mooi vlak landschap. Maar dat je kunt spreken over rust op de weg, nou niet echt. Het meer waar op geschaatst wordt ziet er meer dan geweldig uit, de wedstrijd van gisteren was meer dan geweldig, jammer dat je staat te praten voor 5 man, wat ploegleiders en een verdwaalde Zweed. Maar morgen zal het drukker worden, aldus de geleerden.

De reis door Zweden en het meer heeft me wel duidelijk gemaakt waarom de gebroeders Ruitenberg voor Zweden hebben gekozen. Zweden lijkt eigenlijk op de Veluwe in het groot en het meer kan met enige fantasie doorgaan voor het Veluwemeer. De zaken mooi geregeld, ook hier weer een werkploeg die de zaken op orde brengt, ook hier weer een ijsmeester met liefde voor het vak, want buitenlandse wedstrijden mooi maar dat kan never nooit niet zonder een werkploeg en een lokale ijsmeester die het snapt.

Het rijden in deze noordelijke landen is al met al prachtig. Maar om gezellig met elkaar en biertje te drinken is er al een stuk moeilijker. Als goedwillende vrijwilliger, met een dagvergoeding van 4 Zweedse biertjes red je het ook echt niet, en dat zal ook opgaan voor de rijders en rijdsters. Met name de wat kleinere ploegen zullen dit maar voor elkaar moeten krijgen. In ieder geval gewoon dat inschrijfgeld afschaffen, daar kan je een mooie feestavond van houden. Het eten is hier in Zweden met alle respect ook niet van klasse. De pasta komt me de oren uit, jammer dat ze niet inzien dat ik met mijn goddelijke, te zware, lichaam al rokend niet in de categorie sporters val.
Het blijft lachen dat al die Zweden in het hotel en de stad ons raar aankijken met de schaatsen en de hele tam tam erbij. Dat men vreemd staat te kijken bij de cameraploegen die hier rondzwermen.

Als je het zo terug leest kun je denken; maar ben je dan niet blij. Natuurlijk want Oostenrijk, Zweden nu, en volgende week Finland hebben me andermaal laten zien dat dit pas de marathonsport is waar ik van hou, hoe het moet wezen. Daarom blijft het zo vreselijk zonde dat we weer geen winter lijken te krijgen, alhoewel mijn vrouw net belde het had gevroren in Nederland. Als ik de keus krijg volgend jaar of 5 baanwedstrijden verslaan of 1x Zweden op natuurijs doen lijkt me de keus niet moeilijk dan zeg ik, kunstijs? Nej Tack.

Alle Columns van Jannes Mulder:

Een Taakje (28 september 2007)
Ja maar (12 oktober 2007)
Klapvee on ice (26 oktober 2007)
Wakker worden...... (9 november 2007)
De Sint en de Belg (23 november 2007)
Willem H. (7 december 2007)
Unox (21 december 2007)
Mise en place (4 januari 2008)
Sterretjes (18 januari 2008)
De verkeerde bocht (1 februari 2008)
Nej Tack (15 februari 2008)
Het Teungebeuren (29 februari 2008)
When we meet again (14 maart 2008)