De Berry van Aerle van het marathonpeloton

geplaatst vrijdag 6 december 2013 om 09:32:27 op Schaatspeloton.nl

Joost-Jan Kool, 36 jaar en gek op sport. Zelf wielrent, skeelert en schaatst hij redelijk fanatiek. Joost-Jan komt zelf niet diep uit 'het wereldje' van het marathonschaatsen, maar volgt de sport met veel inspiratie op de voet. Vanaf 8 november zal Joost-Jan elke twee weken zijn blik op het marathonschaatsen laten vallen.

Vorig jaar heb ik Hut niet erg intensief gevolgd, maar de afgelopen weken moest ik regelmatig aan hem denken. Vooral vanwege het presteren van Gary Hekman die dit seizoen, fitter en sneller dan ooit, de overwinningen aan elkaar rijgt. Zou Hut ook voor deze overstap hebben gekozen wanneer hij de spectaculaire verbetering van Hekman had voorzien? Nu komt zijn overstap alsnog over als die van een wielrenner die een ploeg met Mark Cavendish verlaat om voor eigen succes te gaan in een team waar Marcel Kittel doorbreekt als beste sprinter ter wereld. Van de regen in de drup dus. En zo draait Willem deze winter opnieuw zijn edele delen eraf voor een ander. Precies als hij de jaren daarvoor bij BAM ook al deed. Met als enig verschil dat hij geen beulswerk meer verricht voor een zwijgzame automonteur uit Waskemeer of een rappe boer uit Haule, maar voor een razendsnelle beer uit Gramsbergen die na elke overwinning zijn indrukwekkende spierballen zoent. Het geeft in ieder geval een vertrouwd beeld in het marathonpeloton . Een ontsnapt groepje met daarachter de lange Willem Hut met een krakend peloton in zijn kielzog. De sprinter in zijn rug telt alvast zijn zegeningen.

Eigenlijk heb ik wel te doen met Willem en wens ik hem toe dat hij 30 jaar eerder was geboren. Gewoon lekker schaatsen in een eenvoudig donkerblauw pak met in witte letters de naam van de plaatselijke aannemer op zijn rug. Voor mijn part met snor om het helemaal af te maken. Een marathonschaatser uit de oude doos. Zo een van de dood of de gladiolen. Elke week vol er op en dan wel zien waar het schip zal stranden. Een oermens op schaatsen die, niet gevangen door allerhande commerciële ploegbelangen, doet waar hij het beste in is: keihard schaatsen. Wat dat Willem Hut geen krabber is staat buiten kijf!

Maar om te eindigen waarmee we begonnen; Berry van Aerle was superbelangrijk voor het Nederlands Elftal dat in 1988 het EK won. Zonder dienende spelers geen succes, zo simpel is het dan ook wel weer. En zo is het ook met Willem Hut. Iedereen heeft het nu over de kracht en scherpte van de herboren Garry Hekman, maar waarschijnlijk heeft hij dat succes voor een groot deel te danken aan die trouwe, nooit verzakende Willem Hut. Ballenafdraaier voor een ander van beroep.

Alle Columns van Joost-Jan Kool: