Bart en zijn bewegingsintelligentie

geplaatst donderdag 21 maart 2013 om 10:18:57 op Schaatspeloton.nl

Erik Jan Kooiman, 26 jaar uit Lekkerkerk, debuteert dit jaar in het B-peloton als rijder van Team Schaatscentrum De Uithof. De part-time aardrijkskundedocent op een middelbare school, zoon van oud-marathonschaatsers Jan en Ineke Kooiman, was de afgelopen jaren actief in de wielersport. Het schaatsbloed kruipt echter waar het niet gaan kan en kwam vorig seizoen naar boven waarop Erik Jan regionale schaatsmarathons begon te rijden met als hoogtepunt het winnen van de eerste marathon op natuurijs in Noordlaren. Erik Jan zal vanaf 2 november voor Schaatspeloton.nl elke twee weken de ervaringen in zijn debuutjaar delen.

Ja Bart, hoe goed is Bart? Wilfred Genee stelde deze vraag in de nieuwe talkshow over schaatsen op RTL 7. Een logische vraag, aangezien Bart Swings zojuist zijn eerste en meteen ook zijn tweede World-Cup zege bij had mogen schrijven. Meer dan een jaar geleden had ik het me ook al afgevraagd, hoe goed is Bart? Het was op De Uithof, tijdens een marathon van de Eerste Divisie. Swings had samen met Niels Mesu een ronde voorsprong gepakt, en zij mochten het samen uit gaan vechten. Beide mannen reden verschrikkelijk hard. Mesu moest het uiteindelijk afleggen tegen Swings, en vanaf dat moment was ik fan.

Het antwoord op mijn vraag moet iedere week in positieve zin bijgesteld worden, dus was ik erg benieuwd naar het antwoord van zijn coach, Bart Veldkamp. "Het lichaamszwaartepunt raken, daar gaat het vooral om. Swings heeft een enorme "bewegingsintelligentie", hij pikt iedere technische aanwijzing meteen op", aldus Veldkamp. Genee kon hier natuurlijk helemaal niks mee, en deze analyse was ook veel te hoog gegrepen voor het programma. Genee ging dan ook met een rotvaart verder met een nieuw onderwerp, maar die ene zin bleef in m'n hoofd zitten.

Als schaatser begrijp ik de opmerkingen van Veldkamp heel goed. Je gaat altijd op zoek naar dat moment waarop je je slagen raakt, dat goede gevoel. Deze zoektocht is onderdeel van de sport. Zelfs voor de tv doe ik het. Al van jongs af aan keek ik samen met pa en ma naar het schaatsen. Mijn pa en ik zijn van de categorie "meelevende analist". Zonder favoriet vooraf, dus met enige objectiviteit. Het levert een hele vreemde manier van tv kijken op, waarbij we enorm meeleven tijdens een rit, om te zien of de rijders hun slagen raken. Als dat lukt, zeggen we tegen elkaar dat het goed was.

Tot die conclusie kun je eigenlijk ook komen als je alleen een A4'tje met de uitslag hebt, want de winnaar zal zeker met een goed gevoel over het ijs gegaan zijn. De verliezers hoorde je dit seizoen weleens zeggen: "de snelle rondjes kwamen niet vanzelf". Het had een uitspraak van Veldkamp kunnen zijn. Als ongekroonde "schaatsfilosoof" kan hij zijn boodschap nu erg goed overbrengen op die andere Bart, door Genee gekscherend zijn "landgenoot" genoemd. Veldkamps gedachte bij de sport is zo filosofisch, dat hij niet voor niets weleens ruzie had met zichzelf.

De laatste weken van het seizoen kampte ik met een knieblessure, en dan merk je pas hoe erg je het gevoel mist, als het er ineens niet meer is. Op het moment dat je je slagen niet meer kan raken, en je je bewegingsintelligentie alleen nog gebruikt om de pijn in je knie te vermijden. Hoe graag ik het nog wilde, het gevoel werd alleen maar slechter, en ik werd er alleen maar chagrijniger van. En al die uren voor de tv helpen je dan ook niet, aangezien je het altijd zelf "op het ijs moet leggen".

Het seizoen zit er voor de meesten op, en dus nemen we allemaal even afscheid van dat gevoel, dat magische wat schaatsen heet. Maar vergeet vooral niet om het aankomend weekend op tv voor de laatste maal nog eens goed te bestuderen. Op het moment van schrijven zijn Bart en Bart zich aan het voorbereiden op de 1500m later vanmiddag. Als hij zijn lichaamszwaartepunt maar raaktâ¦. Ik verheug me nu al op die rit, maar zeker ook op het commentaar achteraf. Go Bart!

Alle Columns van Erik Jan Kooiman:

De zoon van... (2 november 2012)
Muziek! (16 november 2012)
Deutsche grÃ¼ndlichkeit (30 november 2012)
De eerste keer (14 december 2012)
Een NK zonder clichÃ©s (28 december 2012)
Pak die kans! (11 januari 2013)
De bom (25 januari 2013)
Onze Spielplatz der Natur (8 februari 2013)
Omscholing (22 februari 2013)
Flow (8 maart 2013)
Bart en zijn bewegingsintelligentie (21 maart 2013)