De bom

geplaatst vrijdag 25 januari 2013 om 08:45:26 op Schaatspeloton.nl

Erik Jan Kooiman, 26 jaar uit Lekkerkerk, debuteert dit jaar in het B-peloton als rijder van Team Schaatscentrum De Uithof. De part-time aardrijkskundedocent op een middelbare school, zoon van oud-marathonschaatsers Jan en Ineke Kooiman, was de afgelopen jaren actief in de wielersport. Het schaatsbloed kruipt echter waar het niet gaan kan en kwam vorig seizoen naar boven waarop Erik Jan regionale schaatsmarathons begon te rijden met als hoogtepunt het winnen van de eerste marathon op natuurijs in Noordlaren. Erik Jan zal vanaf 2 november voor Schaatspeloton.nl elke twee weken de ervaringen in zijn debuutjaar delen.

Waar ieder ander kind waarschijnlijk zijn verkleedkleren uit een doos op zolder haalt, lagen ze bij ons thuis gewoon voor het oprapen. Niet dat het altijd zoân zooitje was dat de hele vloer bezaaid lag met kleding, maar een buitenstaander zou het op sommige momenten wel denken. In periodes met natuurijs was de situatie veruit het ernstigst, alsof er een bom gebarsten was, zou mijn moeder zeggen. Onderkleding, schaatspakken, mutsen, handschoenen en natuurlijk de schaatsen zelf, alles lag uitgestald rondom de houtkachel.

Bij een goede vorstperiode was het de normaalste zaak van de wereld. Hartstikke praktisch, want bij natuurijs wil je natuurlijk geen tijd verspillen aan het bij elkaar zoeken van al je kleding. En het mes snijdt aan twee kanten, want als er ijs in de sloot ligt, krijg je toch geen visite op zondag, dus die bende in huis is dan ook geen probleem. Dit principe geldt overigens alleen als het merendeel van de familie schaatsgek is, ik sta niet in voor de gevolgen als dat niet het geval is...

Natuurijs gooit niet alleen een bom in je huiskamer, ook in je agenda. Alles moet wijken voor het ijs. En dat geldt niet alleen voor de landelijke rijders, maar eigenlijk voor een groot deel van Nederland. Maar waar ligt de grens? Moet je een afspraak met de kapper verzetten om te kunnen schaatsen? Vorig jaar heb ik een mail gestuurd naar mijn 6vwo leerlingen: "Meneer Kooiman denkt dat er een Elfstedentocht komt, jullie cijfer laat nog even op zich wachten." Ik kreeg gelukkig nog Ã©Ã©n mail terug van een jongen, hij begreep het en wenste me alvast succes.

Ik vraag me ook af hoe dat gaat bij alle vrijwilligers van de banen die nu al een week open zijn. Lijkt me een hele rare gewaarwording in het gezin van Jan Geert Veldman, de voorzitter van de ijsvereniging in Noordlaren. Zeg maar dag tegen je nachtrust, er moeten 1500 giertanks op een skeelerbaan gesproeid worden. Het resultaat mocht er zijn. Ook bij ons in Ammerstol zijn de vrijwilligers bijna dag en nacht in touw. Blijft het de hele zondag sneeuwen? Blijven de mannen de hele zondag vegen. De vrouwen blijven onophoudelijk warme choco en punch schenken, want de kantine moet ook draaien.

Alles moet dus wijken voor het ijs, op welke manier dan ook. Dat is de magie ervan. Websites met toertochten en wedstrijden raken overbelast, iedereen wil weten of er al ergens gereden kan worden. Men vergeet plotseling de gang van alledag, en die slaat om naar een soort Hollandse variant van pluk de dag.

Op het moment van schrijven is er weer een bom gebarsten in mijn woonkamer. Niet omdat alles te drogen hangt, maar omdat ik me opmaak voor een natuurijs-meerdaagse van ruim een week, met 5 wedstrijden op het programma. Ik heb er enorm veel zin in! Bijkomend voordeel: er valt gelukkig geen bom in mijn agenda, ik had al ruim van tevoren vrij gevraagd.

Alle Columns van Erik Jan Kooiman:

De zoon van... (2 november 2012)
Muziek! (16 november 2012)
Deutsche grÃ¼ndlichkeit (30 november 2012)
De eerste keer (14 december 2012)
Een NK zonder clichÃ©s (28 december 2012)
Pak die kans! (11 januari 2013)
De bom (25 januari 2013)
Onze Spielplatz der Natur (8 februari 2013)
Omscholing (22 februari 2013)
Flow (8 maart 2013)
Bart en zijn bewegingsintelligentie (21 maart 2013)