Flow

geplaatst vrijdag 8 maart 2013 om 10:19:52 op Schaatspeloton.nl

Erik Jan Kooiman, 26 jaar uit Lekkerkerk, debuteert dit jaar in het B-peloton als rijder van Team Schaatscentrum De Uithof. De part-time aardrijkskundedocent op een middelbare school, zoon van oud-marathonschaatsers Jan en Ineke Kooiman, was de afgelopen jaren actief in de wielersport. Het schaatsbloed kruipt echter waar het niet gaan kan en kwam vorig seizoen naar boven waarop Erik Jan regionale schaatsmarathons begon te rijden met als hoogtepunt het winnen van de eerste marathon op natuurijs in Noordlaren. Erik Jan zal vanaf 2 november voor Schaatspeloton.nl elke twee weken de ervaringen in zijn debuutjaar delen.

Ergens ver weg in m'n boekenkast staat een boek met de titel: "Flow in de sport". Het stond bij De Slegte ergens op de tweede verdieping stof te verzamelen, en kostte maar 4 euro. Ik heb het nog niet gelezen, hooguit doorgebladerd. Toch zou ik het eigenlijk allang verslonden moeten hebben, want iedere sporter zou het liefst het hele seizoen in de flow zitten. Flow is iets ongrijpbaars, en misschien niet eens hetzelfde als "vorm".

De "flow" is iets waar je het hele jaar naar op zoek gaat, zonder dat je ooit weet wanneer je het zult vinden. Daarom zou het ook tegen beter weten in zijn, als ik met hoge verwachtingen aan hoofdstuk 1 begin. In dat boek ga ik het echt niet vinden. Natuurlijk kent een trainingsschema opbouw en logica, maar in een seizoen, maand, week en zelfs in Ã©Ã©n enkele wedstrijd, heb je met zoveel factoren te maken, dat je nooit weet wanneer het gaat komen.

Als je als sporter achteraf op het seizoen terugkijkt, besef je meestal pas wat de mooie momenten waren. Tijdens het afgelopen marathonseizoen heb ik het zelf ervaren.
Het begin was goed, ik had de flow eigenlijk meteen te pakken. Na een maand of twee verdween hij voor even uit het zicht, om in december weer terug te keren. Een heel strak weekritme zorgde voor een flow waarin het seizoen voorbij schoot. Ik ging van cup-wedstrijd 1 tot nummer 15, en via het Nederlands natuurijs letterlijk in Ã©Ã©n moeite door naar de Weissensee. Vanaf de eerste wedstrijd in Amsterdam is het seizoen me deels overkomen, en deels heb ik het bewust meegemaakt.

Tijdens de wielerseizoenen van afgelopen jaren dacht ik vaak: "de vorm komt nog, ik kan nog beter". In september constateerde ik dan dat dÃ¡t toch echt de weken waren waarin de flow er was, maar achteraf kijk je een koe in de kont. Enerzijds is dat misschien zuur, anderzijds is dat ook het mooie van terugkijken op een seizoen. Als je in een wielerkoers een keer je dag niet hebt, kun je je laten uitbollen in het peloton. Volgende dag weer een koers. In de marathon is er maar Ã©Ã©n KPN Cup-klassement, en maar Ã©Ã©n wedstrijd per week. De flow van het weekritme waar je in zit, wil je dan ook koste wat het kost vasthouden. Want voor je het weet is het weer voorbij. Zowel de flow als het seizoen.

Op het moment van schrijven ben ik hem/haar kwijt, maar er ook niet naar op zoek. Een prima gevoel van berusting na een geslaagd seizoen. Is flow trouwens mannelijk of vrouwelijk? Misschien is de belichaming van flow een sterke man die je bijstaat op zware momenten in de koers? Of een zachtaardige vrouw die je behoed en beschermd tegen onheil en pech? Het boek staat nog steeds in de kast, om me gerust te stellen. Als ik de flow echt nergens meer kan vinden, en ten einde raad ben, kan ik het altijd nog een keer openslaan.

Alle Columns van Erik Jan Kooiman:

De zoon van... (2 november 2012)
Muziek! (16 november 2012)
Deutsche grÃ¼ndlichkeit (30 november 2012)
De eerste keer (14 december 2012)
Een NK zonder clichÃ©s (28 december 2012)
Pak die kans! (11 januari 2013)
De bom (25 januari 2013)
Onze Spielplatz der Natur (8 februari 2013)
Omscholing (22 februari 2013)
Flow (8 maart 2013)
Bart en zijn bewegingsintelligentie (21 maart 2013)