Een beetje gek

geplaatst vrijdag 7 maart 2014 om 22:15:12 op Schaatspeloton.nl

Jessica Merkens is nu voor het derde seizoen actief in de Dames Top Divisie in de ploeg Mastermind. De 22-jarige Utrechtse is dit jaar begonnen aan de onderzoeksmaster Neuroscience & Cognition in haar woonplaats wat vanaf jongs af aan ook haar thuisbasis voor het schaatsen is geweest. Vanaf vrijdag 15 november zal Jessica om de week haar belevenissen als marathonschaatsster aan de lezers van Schaatspeloton.nl toevertrouwen.

Na drie seizoenen topdivisie marathonschaatsen durf ik mijzelf inmiddels heel zachtjes een topsporter te noemen. Of in ieder geval een zeer fanatieke sporter. Met een enorme passie voor schaatsen. Deze maand ben ik dan ook altijd een beetje van slag. De cupwedstrijden zijn gestreden, en ineens zit mijn topfitte lichaam en mijn nog steeds flink aanwezige gretigheid mij in de weg.

Vanochtend werd ik weer geconfronteerd met mijn energieoverschot toen ik ingehaald werd op de fiets, en op mijn roestige omafiets in het wiel ging hangen van deze persoon, zo tussen alle forenzen in het werkverkeer. Inmiddels kan ik met trots melden dat mijn dagelijkse reistijd gehalveerd is, alhoewel ik natuurlijk liever deze explosiviteit had laten zien op het ijs.

Om deze honger nog een beetje te stillen zal ik nog aan de start staan van twee officiÃ«le prestigieuze Nederlandse kampioenschappen; twee kampioenschappen waar ik de strijd zal aangaan met een groep mensen die net als ik hun passie voor schaatsen proberen te combineren met een studie. Ja, het Nederlands Studenten Kampioenschap Allround. En vooruit, ook het Nederlands Kampioenschap Sprint, omdat het kan. Kijken of ik in korte tijd ergens nog wat sprintvezels weet te vinden, of dat ik die op de Weissensee definitief verloren ben.

Ik heb vriendinnen die me voor gek verklaren, wat doe je in hemelsnaam na al die maanden van alleen maar schaatsen op een sprinttoernooi, zo eind maart? Is het niet een keer tijd om de ijzers in de kast te leggen en om te ruilen voor een mooi paar hakken en een goede fles wijn en de stad weer eens te bezoeken om die zeldzame paar vrije weekenden te vieren? Nu zal ik dat vast ook denken straks, als ik met moeite nog ergens halverwege de 12 seconden open op de 500 meter.

Ik ben er heilig van overtuigd dat sporten een verslaving is, en ik kan die heerlijke euforie na een goede schaatswedstrijd nog niet missen. Zelfs de vermoeidheid en verzuring niet, en het eeuwig trappenlopen als een oud besje. Dus ik blijf nog even een kleine maand in mijn ijsbubble. Stamppot eten en schaatswedstrijden rijden. En als ik dan eind maart gedesillusioneerd terugkom van mijn sprintavontuur, kan ik mijzelf hopelijk zonder moeite een maand lang weer begeven tussen de normale mensen, en normale dingen doen.

Dit was alweer mijn laatste column, en net als dit schaatsseizoen is mijn tijd als columniste voor schaatspeloton.nl voorbij gevlogen! Ik heb veel lol gehad in het bedenken van de verhaaltjes en ik hoop dat iedereen ze een beetje met plezier heeft gelezen. Ik wens jullie allemaal een fijne seizoenswisseling, en tot ziens in oktober!

Alle Columns van Jessica Merkens:

Het thuisvoordeel (15 november 2013)
Visualiseren (29 november 2013)
Mooie spulletjes (13 december 2013)
Project W (27 december 2013)
Broertjes (10 januari 2014)
Natuurijs (24 januari 2014)
Schnee (7 februari 2014)
Fan (21 februari 2014)
Een beetje gek (7 maart 2014)