Master Gemser

geplaatst vrijdag 7 december 2012 om 17:06:33 op Schaatspeloton.nl

Antoine de Schipper zal dit jaar in de kleuren van Team Haven van Amsterdam debuteren in de Top Divisie na twee jaar in het B-peloton te hebben gereden. Naast het schaatsen is Antoine docent bewegingsonderwijs op een basisschool in Zeist en in de afrondende fase van de ALO opleiding. Antoine is 30 jaar, woont samen in Utrecht en rijdt komende zomer ook in het A-peloton voor het skeeleren. Antoine probeert vanaf 26 oktober elke twee weken zijn belevingen in het Top Divisiepeloton te verwoorden in een column voor Schaatspeloton.nl.

In Tilburg had ik een Po-momentje. Net als vorig jaar tijdens de Alternatieve Elfstedentocht op de Weissensee. En bijna elke langebaanwedstrijd in het verleden die er toe deed. Po is de twijfelende kung fu leerling uit de animatiefilm Kung Fu Panda. Hij wordt door master Oogway (oude wijze schildpad) de spiegel voorgehouden en leert hem te geloven in zichzelf.

Po: Maybe I should just quit and go back to making noodles.
Oogway: Quit, don't quit? Noodles, don't noodles? You are too concerned about what was and what will be. There is a saying: yesterday is history, tomorrow is a mystery, but today is a gift. That is why it is called the "present."

Angst is geen populair onderwerp binnen het marathonschaatsen. Binnen onze sport is een handen-uit-de-mouwen-en-niet-zeuren cultuur. Toch is jezelf afsluiten van negatieve beÃ¯nvloeding op de sportprestatie is een van de kernkwaliteiten van een marathonschaatser. Dat is ook wat de sporter tot het uiterste kan drijven. Het gesprek met jezelf aangaan tijdens een maximale krachtsinspanning is meestal geen goed idee.

Net als veel sporters heb ik wedstrijdspanning. In mijn geval ontstaat onder bepaalde omstandigheden er zoveel spanning dat ik niet meer kan ontspannen. Het is een tornado die boven een drempelwaarde zichzelf versterkt. Ik zit niet meer in het nu, maar vast in heden en verleden. Wat ik ook lijk te doen, het wordt erger en erger. Spanning slaat om in angst; angst in paniek. Vanaf dat moment is het alsof je 10 koppen koffie naar binnen hebt getikt. Doorlopend bonst je hart in je borstkas, je ademt oppervlakkig en je lichaam staat continu in een overactieve stand. De angst werd me teveel en ik kon niet anders dan uit de wedstrijd stappen.

Edith Rozendaal, sportpsychologe en zus van Miel, schrijft hierover in haar boek: "Bij een constante mentale spanning, als je zenuwachtig bent, zullen je spieren ook ietsje verkorten. En dat is vaak niet bevorderlijk voor de prestatie. Wat er namelijk gebeurt, is dat je de bewegingen net iets anders uit gaat voeren. En denk maar aan de golfer of darter die de beweging net iets anders uitvoert: een kleine bewegingsuitslag aan het begin heeft vaak een groot effect op waar de bal of pijl uiteindelijk belandt." (Sportgek, 2010, pag 59)

De oplossing vanuit de meeste trainers is de struisvogelpolitiek. Stop wat je voelt in een doosje. Stort het doosje in cement en laat het afzinken in de diepte van de oceaan der vergetelheid. Bij aanhoudende klachten hoor je "doe maar gewoon rustig" of "maak je niet druk". Uiteindelijk is de trainer binnen onze conservatieve systeem vaak een technische en conditionele begeleider en lijken alle prestatieverbeteringen hieruit voort te komen. Begrijpelijk, effecten van mentale trainingen zijn lastig meetbaar en vragen andere competenties van een trainer. Gelukkig weten ze bij Team Haven Amsterdam wel beter en krijg ik de tijd en ruimte om mijn talent te ontplooien.

Nadat het paniekmonster in Tilburg tot rust was gekomen dacht ik aan een kort moment in Inzell afgelopen september. Net als team De Haan Westerhoff trainden wij in aanloop van het seizoen in zuid-Duitsland. Trainer Henk Gemser van deze succesvolle ploeg maakt een praatje en een dolletje met ons studententeam. De afgestudeerde ALO-er is natuurlijk een meester in de communicatie. Hij geeft ons een nadrukkelijke hand en een blik dat je er toe doet. Hij maakt verbinding.

"Jongens, ik heb een gouden tip voor jullie". Wij studenten gaan met alles en iedereen in discussie maar zelfs hier is iedereen even stil. De master Oogway van het wedstrijdschaatsen geniet duidelijk even van het moment dat alle oren en ogen op hem gericht zijn. "Weet je wat het allerbelangrijkste in het schaatsen is?". Als een volleerde moppentapper buigt zich dichter naar een van ons toe, "Heb veel plezier!". En glimlachend stapt de oude meester de tunnel in terug naar het hotel.

Hij had voor mij niet dichter bij de waarheid kunnen zitten.

Alle Columns van Antoine de Schipper:

Schoothondje of Everzwijn (26 oktober 2012)
Nachtmerrie (9 november 2012)
Omarm je vrouwelijkheid (23 november 2012)
Master Gemser (7 december 2012)
Geef Alles, Geef Acht (21 december 2012)
Ergernis top-4 (4 januari 2013)
STREEP (18 januari 2013)
In een scheur (1 februari 2013)
Ons geheim (15 februari 2013)
Lijders en Leiders (1 maart 2013)
Me Like Twaiku (15 maart 2013)