TV Show

geplaatst vrijdag 19 november 2010 om 09:49:14 op Schaatspeloton.nl

Engbert de Vegt, 25 jaar uit Ureterp, rijdt dit seizoen na een afwezigheid van twee jaar weer in de Top Divisie voor Habovo/Bwaste. Engbertâs doelstelling is toch vooral zich op kunstijs te handhaven en te gaan voor de goede ontsnappingen. Met natuurijs heeft hij een goed gevoel, maar dat nog niet kunnen laten zien, daar wil hij zich verder gaan ontwikkelen. In elk geval wil Engbert de Vegt werken aan een paar uitschieters in de uitslagen. Vanaf 22 oktober zal Engbert voor Schaatspeloton.nl elke twee weken zijn belevenissen en meningen met jullie delen.

We kunnen er niet om heen. Het Marathonschaatsen krijgt weer meer media-aandacht dan wat we gewend zijn. Niet omdat al het buitenwater is bedekt met vijftien tot 20 centimeter ijs. Maar omdat drie rijders van BAM/Renault het heiligdom van de KNSB, het Langebaanschaatsen, op hun plaats zetten. Namelijk met 2 beentjes aan de grond.

Voor de KNSB is er maar een ding hoofdzaak, langebaanschaatsen. Al andere takken van de schaatssport, zijn bijzaak. En omdat marathonschaatsen niet internationaal is, en al helemaal niet Olympisch, is het voor hun totaal niet belangrijk.

En dat is een understatement. Er is bijna geen prijzengeld, de kalender is uitgekleed en zelfs niet compleet tot op dit moment. 17 wedstrijden in de cup, min 5 wedstrijden op Flevonice is slechts 12 wedstrijden op kunstijs. Ben je een week niet opgesteld wordt het al minder. Kom je snel op slechts 8 wedstrijden op kunstijs.

Nu de oplossing van die drie musketiers van de BAM. Zij rijden allereerst hard op de marathon, dat maak ik bijna elke week mee. Dat is hun hoofdmoot, daarnaast pikken ze de langebaan mee. En daar doen ze ook gewoon mee om de prijzen. Probleem opgelost! Bovendien gaan ze de geldstroom achterna die Het Marathonpeloton al jaren betaalt. Zeker als je nagaat dat elk gewest zelf hun landelijke marathonwedstrijd betaalt. Dus waar blijft het geld dan?

Dit alles is reden voor de landelijke media om er een hele heisa van te maken, over die schaatsers die gek zijn volgens hen. Ze nemen te weinig rust volgens hen. Aan de andere kant, de spot die ze drijven met de gespecialiseerde langebaanschaatsers geeft aan dat de tijd dat die hun neus ophalen voor het marathonschaatsen wel is geweest. Alhoewel Carl Verheijen met een wel hele waardeloze uitleg kwam, alsof marathonschaatsers nu pas serieus begonnen met trainingsvormen. Dan zeg ik Carl, en al die Langebaners binnen de bond, word wakker!
En neem onze sport eens serieus. Schaatsen is meer dan 1 tegen 1 op een 400m baan, meer dan Sven Kramer, meer dan EK, WK, World Cup en Olympische Spelen. Voor de meeste mensen is het begonnen op natuurijs. En wij zijn als marathonschaatsers gek op deze basis.

De rollen zijn omgedraaid, marathonschaatser rijden altijd hun wedstrijden, zeuren nooit hardop over het slechte ijs. Trainen altijd hard, staan met twee benen aan de grond, zijn aanspreekbaar, en rijden wedstrijden waar ze maar kunnen. Kunstijs of natuurijs, 50 km of langer. Maakt niet uit. Dus wat stelt een wedstrijd van 5 of 10km in dat geheel nou voor?

Voor een langebaanschaatser is de 10km al net zolang als Parijs-Roubaix voor een wielrenner. Maar zij vergeten dat marathonschaatsen en vooral het rijden van lange afstanden op natuurijs het schaatsen in zijn puurste vorm is.

Ik hoop op een 1-2-3 van BAM op de 5km in Berlijn, maar dan met Bob de Vries als winnaar. Want dan komt boontje om zijn loontje!

Alle Columns van Engbert de Vegt:

Herintreder (22 oktober 2010)
Bokswedstrijd (5 november 2010)
TV Show (19 november 2010)
Vroeg natuurijs (3 december 2010)
Flevonice (17 december 2010)
Drukke tijden (31 december 2010)
Revoluties (14 januari 2011)
Mediageniek (29 januari 2011)
Oost west, thuis best (11 februari 2011)
Seizoenseinde (25 februari 2011)