Schaatspeloton.nl - Columns - Bokswedstrijd

Bokswedstrijd

geplaatst vrijdag 5 november 2010 om 10:37:42 op Schaatspeloton.nl

Engbert de Vegt

Engbert de Vegt, 25 jaar uit Ureterp, rijdt dit seizoen na een afwezigheid van twee jaar weer in de Top Divisie voor Habovo/Bwaste. Engbert’s doelstelling is toch vooral zich op kunstijs te handhaven en te gaan voor de goede ontsnappingen. Met natuurijs heeft hij een goed gevoel, maar dat nog niet kunnen laten zien, daar wil hij zich verder gaan ontwikkelen. In elk geval wil Engbert de Vegt werken aan een paar uitschieters in de uitslagen. Vanaf 22 oktober zal Engbert voor Schaatspeloton.nl elke twee weken zijn belevenissen en meningen met jullie delen.

Heeft u ook genoten van de wedstrijd afgelopen weekend in Heerenveen? Ik wel. Er werd weer volop gestreden om in de goede posities te komen. Zo ook in de finale. De kopgroep maakte er meer een strijd van om achter het treintje van BAM te komen, dan dat ze hun aanvielen. Er werd wel aangevallen, maar zoals dat gaat in een touretappe, de aanvallers werden een prooi voor hongerige hyena's die hun prooi gebruikten om de wedstrijd te controleren.

Daarentegen was het geduw en gekwak achter de hyena's, een gevecht van jewelste. Ze reden elkaar letterlijk van de sokken, en als de jury ook nog punten zou geven voor de mooiste acties om te blijven staan dan kreeg Cees Juffermans vast de meeste punten. Uiteindelijk werd het klusje op geknapt door, Arjan Stroetinga. Die gewoon bewees veruit de snelste te zijn, mede omdat hij de beste uitgangspositie had.

Naderhand werd er geklaagd door enkele rijders, wat niet geheel onterecht was, en natuurlijk had de winnaar niks gemerkt, omdat het achter hem gebeurde. Uiteindelijke werd het verschil gemaakt door de numerieke meerderheid van BAM. De rest van de kopgroep had allemaal een eigen belang, waardoor BAM alle ruimte kreeg om hun plan tot uitvoering te brengen. En als je zelf het initiatief niet neemt, of misschien beter gezegd niet kunt nemen, loop je achter de feiten aan. Buiten dat lag het tempo gewoon zeer hoog wat het extra moeilijk maakt voor de eenzame vluchters.

Als ik de volgende dag de wedstrijd voor mezelf nog eens analyseer, want dat hoort eenmaal tot het proces van beter willen worden in wat je doet, dan komt de conclusie dat al dat geduw en getrek past in het theater van het marathonschaatsen. Er gebeurt altijd wat. En al lijdt dat tot gesprekstof en het geven van kaarten. Het is reclame voor een sport, waarin wordt gestreden op het scherpst van de snede.

Ik vraag me af wie in Utrecht de bel voor de laatste ronde luid, de jury of meneer Cactus... Want een beetje show is niet verkeerd voor onze sport. Teambelangen zijn oké, maar wat meer actie in de taxi, strijdlust, maakt onze sport alleen maar leuker.

Want wie niet kan strijden kan niet winnen...

Alle Columns van Engbert de Vegt:

Herintreder (22 oktober 2010)
Bokswedstrijd (5 november 2010)
TV Show (19 november 2010)
Vroeg natuurijs (3 december 2010)
Flevonice (17 december 2010)
Drukke tijden (31 december 2010)
Revoluties (14 januari 2011)
Mediageniek (29 januari 2011)
Oost west, thuis best (11 februari 2011)
Seizoenseinde (25 februari 2011)