Oude banden & Nieuwe veren
geplaatst vrijdag 6 januari 2017 om 10:11:50 op Schaatspeloton.nl
Janneke Elzinga (1994) is opgegroeid in het Noord-Brabantse Oosterhout. Haar thuisbaan ligt in Breda, maar de laatste jaren schaatst zij in Nijmegen. Daar is zij nu bezig met haar laatste jaar van de Master Molecular Mechanisms of Disease. Opgevoed als langebaanschaatser, merkte Janneke een aantal jaren terug dat het marathonschaatsen veel beter bij haar past. Dat resulteerde afgelopen voorjaar in promotie naar de Topdivisie. Daar maakt zij dit seizoen haar debuut met het onlangs (zelf) opgerichte team iM FARMING. Als columnist zal zij vooral haar ervaringen als groentje in het peloton met het publiek van Schaatspeloton.nl delen.
Het nachtelijke wandeltochtje gaf me de tijd om na te denken over het NK Marathon, dat ruim een halve etmaal later van start zou gaan. Zo'n nationale wedstrijd is bij voorbaat al onvoorspelbaar, want er staat een belangrijke titel op het spel. Nu zou deze strijd bovendien worden gestreden op Nieuwjaarsdag, wanneer iedereen clichématig vol goede voornemens aan de start zou verschijnen. Een rijder die het kopwerk normaliter schuwt, zou nu proberen tenminste éénmaal als eerste zijn schaats over de streep te zetten. Een ander die juist te vaak het voortouw neemt, zou nu proberen de kat uit de boom te kijken. Of toch niet? Je zou eigenlijk gek zijn om in één dag je strijdplan radicaal te wijzigen. Bovendien heeft het ontwikkelen van een nieuwe routine tijd nodig - stapje voor stapje.
Ik besloot mijn wandeling daarom met de verwachting dat goede voornemens geen rol zouden gaan spelen op Nieuwjaarsdag. Dat vermoeden werd die ochtend meteen bevestigd in Arnhem, waar de machinist die het stuur over zou nemen niet kwam opdagen - waarschijnlijk verslapen. Maar ik kon ook mezelf voor mijn kop slaan toen ik vlak voor de wedstrijd besefte dat ik nog steeds geen nieuwe veters in mijn schaatsen had gedaan en ook mijn veren niet meer had vervangen. Onbenullige overpeinzingen in het licht van mijn kansen op het NK, maar wel een reden om stil te staan bij mijn eigen goede voornemens. Afijn, eerst het NK rijden.
Of de wedstrijd een onvoorspelbaar verloop kende? Zoals ik in een eerdere column erkende, is geen enkele marathon hetzelfde en kun je altijd rekenen op verrassingen. Bij de dames en Masters was het podium voor mij niet verrassend, maar dat is achteraf makkelijk gezegd. De verandering van het deelnemersveld bij de Neo's - met nieuwe, jonge talenten door aansluiting van regiorijders of het plaatsmaken voor voormalig junioren door eerstejaars senioren - resulteerde juist in een unieke wedstrijd. En tja, bij de mannen was de wedstrijd natuurlijk helemaal een onverwacht spektakel, waarmee de toon werd gezet voor 2017. Welke goede voornemens heeft het marathonschaatsen in petto?
De dag na het NK begon ik met het plakken van de voorband van mijn stadsfiets en niet veel later stond ik de modder van mijn racefiets te krabben. Dit jaar zou ik wat meer aandacht gaan besteden aan mijn materiaal. Ik denk aan het stapeltje lekke binnenbanden dat zich in de loop van 2016 in een hoekje van mijn kamer heeft opgehoopt. Er is weer genoeg te doen dit jaar, echter, stapje voor stapje.
Alle Columns van Janneke Elzinga:
Jantje Debutantje (28 oktober 2016)Dagboek van een onervaren trainer (11 november 2016)
Conditioneren (25 november 2016)
De dooi of de gladiolen (9 december 2016)
De kersttrui (23 december 2016)
Oude banden & Nieuwe veren (6 januari 2017)
Puur natuurijs (20 januari 2017)
Het kan vriezen, het kan dooien... (3 februari 2017)
Hoe je paarden laat plassen (17 februari 2017)
Gevalletje nummer 13 (3 maart 2017)
Pelotonmolloot (17 maart 2017)