Dagboek van een onervaren trainer

geplaatst vrijdag 11 november 2016 om 10:08:26 op Schaatspeloton.nl

Janneke Elzinga (1994) is opgegroeid in het Noord-Brabantse Oosterhout. Haar thuisbaan ligt in Breda, maar de laatste jaren schaatst zij in Nijmegen. Daar is zij nu bezig met haar laatste jaar van de Master Molecular Mechanisms of Disease. Opgevoed als langebaanschaatser, merkte Janneke een aantal jaren terug dat het marathonschaatsen veel beter bij haar past. Dat resulteerde afgelopen voorjaar in promotie naar de Topdivisie. Daar maakt zij dit seizoen haar debuut met het onlangs (zelf) opgerichte team iM FARMING. Als columnist zal zij vooral haar ervaringen als groentje in het peloton met het publiek van Schaatspeloton.nl delen.

Toch bleef het aan me knagen. Uit eigen ervaring weet ik namelijk dondersgoed dat bewegingen die in de beginjaren verkeerd worden aangeleerd of afgekeken, slechts met moeite weer eruit slijten. Als je mij ziet schaatsen, zal je ongetwijfeld de sporen van een technisch uitdagend verleden ontdekken. Nee, de snelste weg om te leren schaatsen heb ik niet genomen, maar misschien is ook dát wat ze ervaring noemen.

Voordat ik mijn leerlingen onderwierp aan mijn nog-nader-te-bepalen didactiek, ben ik bij mezelf nagegaan: waar heb ik in mijn schaatstechnische opvoeding het meeste aan gehad? 'Eén ding tegelijk!' klonk een stemmetje in mijn hoofd. 'Roeien met de riemen die je hebt,' meende ik ook te verstaan. Wat me echter het meest is bijgebleven, zijn de beelden van trainers die met grote gebaren een oefening voordeden. Overdrijven! Ik heb geleerd dat, in een wat een tot in de (afgeronde) puntjes verzorgde schaatsslag moet gaan worden, het soms niet erg is om te overdrijven - zelfs en met name in de kleinste details. Neem het voorbeeld van een beginnende schaatser die vaak onhandig, maar veilig op de binnenkant van zijn schaatsen blijft staan. Hem zou ik aanmoedigen om zo ver mogelijk op de buitenkant te gaan staan. Het resultaat is dat de beginneling al veel rechter op zijn ijzers gaat staan. Overdrijven richting het extreme, om vervolgens uit te komen op het doel dat ergens in het midden moet liggen. Hoewel voor iedereen persoonlijk natuurlijk, zou dit trucje mij als beginnende trainer kunnen helpen om technische aanwijzingen over te brengen. Daarnaast probeer ik ook als schaatser zelf nog continu te durven overdrijven.

Het is één van de redenen waarom ik heb besloten dit seizoen ook eenmaal per week te shorttracken. Op deze manier word ik zo vaak mogelijk geconfronteerd met de bocht ("maar reed jij al niet op een 333-meter baan?"), waar ik nog veel kan leren.

Het is tevens waarom ik soms nieuwsgierig rondsnuffel op online fora voor bodybuilders, in een poging de grenzen van mijn ideale voedingsschema te ontdekken.

Om deze reden, ten slotte, sloot ik me volledig aan bij mijn collega-columnist Guus, die vorige week langebaanschaatsers opriep ook eens een marathon mee te pakken - en zo geschiedde!

Over extremen gesproken; niet alleen een professionele rijder als Sven, maar ook mijn beginnende leerlingen maakten vorige week hun debuut in de marathon. Een pittige opgave, maar ze hadden er erg veel lol in. En dat is misschien meteen wel het meest belangrijke doel van een trainer: mensen plezier laten hebben in het schaatsen.

Alle Columns van Janneke Elzinga:

Warning: Undefined variable $overzicht in /var/www/vh6232/1/schaatspeloton.nl/script/columnistenbanner.php on line 4