Het is winter, eindelijk!

geplaatst vrijdag 2 januari 2009 om 13:44:28 op Schaatspeloton.nl

Sven Abe Tjalma is een 21-jarige landelijk Eerste Divisierijder in de nieuwe noordelijke Clafis/JB schaatsploeg. Sinds de koude winter van 1997 is hij op de schaatsijzers te vinden, wat uiteindelijk vorig seizoen leidde tot zijn debuut in de landelijke B Divisie. Sven Abe Tjalma is student architectuur aan de Fachhochschule in het Duitse Erfurt. Naast het worden van architect wil hij in Erfurt nog een tweede doel verwezenlijken, het schaatsen perfectioneren. Dit tweede doel moet leiden naar de elfstedentochtoverwinning waarvan hij droomt. In zijn columns, vanaf 10 oktober op Schaatspeloton.nl, deelt hij zijn belevenissen, meningen en gedachten graag met de lezers.

Ja ja mensen, wij marathonschaatsers zijn in rep en roer. De sloten en grachten liggen eindelijk dicht! Het water stolt zich tot ijs! Het is winter, en het gaat nog doorzetten ook! Volgende week misschien het NK natuurijs en de driedaagse van Ankeveen. Ik heb het gevoel dat hetgeen waarvan ik 6 jaar droom, waar ik 6 jaar voor train, steeds dichterbij gaat komen.

Het is natuurlijk maar een droom, maar sinds deze week droom ik dat mijn droom uitkomen kan. Ik droom ervan dat ik binnenkort iets om mijn hals kan hangen. Het is maar een droom, maar met dit weer droom ik dat ik heel binnenkort mijn kruisje ophalen mag.

Maandag moest ik voor het goede ijs nog ver zoeken. Ik kwam achter Drachten uit. Een weiland van 10 hectare was vertrouwd en dus de ploeg bij elkaar gebeld om de eerste natuurijsuren te draaien. Bij de eerste streken schrik je van elke kraak of scheur die je onder je verneemt maar naar een tijdje wil je nooit meer een kunstijsbaan zien. Dan glijd het ijs zo mooi onder je door en voelt het heerlijk al je energie uit je lijf te rijden. Tot het moment komt dat je het rondje wel hebt gezien en je meer bevroren water wilt trotseren.

De volgende dagen ga je zoeken naar langere rechte stukken om meer kilometers te vreten. Het geeft je een kik om je op glad ijs te begeven. Te schaatsen over het ijs waar je zonder snelheid zeker door zou zakken. Het horen van het kraken van het ijs bij elke streek die je doet en het voelen van de van de kou die langs je wangen glijd. Het voelt fijn als het ijs onder je door golft en het maakt je niets meer uit als je een kletspoot krijgt. Met elke streek voelen je benen beter en bij elke streek rijd je harder. Met tegenwind probeer je zo diep mogelijk je techniek te behouden om windmee de snelheid van je leven te bereiken.

Vandaag is ook het draaiboek voor mijn thuiswedstrijd "De Oldambtrit" in elkaar gedraaid. Wij marathonschaatsers zijn in rep en roer. Het is winter, eindelijk!

Alle Columns van Sven Abe Tjalma:

Gezonde spanning (10 oktober 2008)
Laten we weer entertainen! (24 oktober 2008)
Why do you believe and I donât? (7 november 2008)
IJsgevoel (21 november 2008)
Mc Fit (5 december 2008)
Slechte boodschappen, goede boodschappen (19 december 2008)
Het is winter, eindelijk! (2 januari 2009)
Zijn NK natuurijs (16 januari 2009)
Spielplatz der Natur (4 februari 2009)
Eigenlijk zijn wij behoorlijk egoÃ¯stisch bezig (17 februari 2009)
De laatste wedstrijd (27 februari 2009)