Wie de kleintjes niet eert is de grote niet weerd

geplaatst vrijdag 4 maart 2011 om 08:34:06 op Schaatspeloton.nl

Karlo Timmerman, 24 jaar, is als marathonschaatser actief voor het team van SOS Kinderdorpen. Sinds 2007 is hij al aanwezig op het hoogste landelijke niveau waar hij in die tijd al drie overwinning behaalde. Naast het schaatsen studeert Karlo Accountancy aan de Rijksuniversiteit Groningen, wat eveneens zijn woonplaats is. Vanaf 12 november zal Karlo elke vier weken als columnist actief zijn op Schaatspeloton.nl. In zijn columns wil hij met een kritische blik kijken naar de actualiteit van de dag rond het peloton waar hij deel van uitmaakt.

Het zou een fantastisch slot moeten worden. De grote strijd om de Cup zou hier beslist worden. Helaas was dit al eerder gedaan en kon iedereen weer vrijuit rijden. Of toch niet. Nee. De strijd om de derde plaats was nog volop aan de gang. Een heel jaar je kloten eraf rijden en dan op de laatste dag het beslissen. Dit was het scenario vooraf beschreven en wellicht zelfs gedroomd door de KNSB.

Je rijdt je de sokken uit de schoenen voor de derde plek en ze vinden het niet eens waard om het te noemen of even aan het publiek de tussenstand door te geven tijdens de wedstrijd. Het publiek in Heerenveen had werkelijk geen idee dat er ook nog strijd was voor de derde plaats in het klassement.

Dan is de wedstrijd gefinisht en worden de hoofdrolspelers van Ã©Ã©n van de grote prijzen in een seizoen te winnen gehuldigd. Dan win je de Cup en mag je 'even' op het podium en kom je tot de grote verbazing dat je er alleen staat. Je hebt alles gegeven voor het publiek, je sponsor en sommigen zelfs hun vaderland. Een heel seizoen alles moeten rijden om maar hoog in de Cup te kunnen blijven staan en dan heb je net niet gewonnen maar wordt je twee of drie dan mag je niet eens op het podium. Zo ga je niet met je sporters om KNSB. Op deze manier wil niemand meer voor een Cup rijden als je vanuit de organiserende organisatie zo weinig erkenning krijgt. De Cup met grote oren is weg bezuinigd en de schaal voor de nummers twee en drie is ingewisseld voor een gratis warme douche na afloop.

Toen drie weken geleden in mijn mailbox de uitnodiging kwam voor de mass-start zijn we in huize Timmerman een gat in de lucht gesprongen, daarna van blijdschap een rondje om het huis gerend en als afsluiting een hele beste champagne opengetrokken. De wedstrijd der wedstrijden van het seizoen waar je mag schaatsen tegen 'de' langebaanschaatsers. Je wilt je hierop zo goed mogelijk voorbereidden en veel op het ijs trainen waar de wedstrijd wordt gehouden. Nu blijkt dat dit helemaal niet mag. En van wie niet? De KNSB. Geen marathonrijders deze week op Thialf. Ben je dan mooi klaar mee. Wel de lasten, niet de lusten van een massastart. Daarnaast is de planning uiterst ongunstig te noemen. Welke langebaner gaat er nu een week voor een WK aan een demonstratie meedoen. Wij als marathonschaatsers laten ons gebruiken door de KNSB. We mogen overal voor opdraaien, starten altijd en als je iets terug wil kan ineens niets meer.

We sluiten het seizoen net zo af als we zijn begonnen. Amateuristisch. Mijn tuin moet nog zomerklaar en er is ook een belangrijke voetbalwedstrijd op tv. Helaas maar mijn agenda is te vol voor de mass-start.

Alle Columns van Karlo Timmerman:

Kritiek (12 november 2010)
Nooit gedacht, maar... (10 december 2010)
Beste Roy (7 januari 2011)
Mooie dingen (4 februari 2011)
Wie de kleintjes niet eert is de grote niet weerd (4 maart 2011)