BAM toneelspel

geplaatst vrijdag 26 november 2010 om 10:52:45 op Schaatspeloton.nl

Geert Plender een 25-jarige parttime medewerker van CadoMotus en freelance journalist is vijfdejaars Top Divisierijder bij het Team Ruitenberg, Van Werven. Geert is Christen en betrokken bij de religieuze Stichting Sports Witnesses. Hij is getrouwd met oud landelijk marathonschaatsster Sigrid ter Haar en zij verwachten samen in april hun eerste kind. Vanaf 29 oktober gaat Geert voor Schaatspeloton.nl elke vier weken een column schrijven waarin hij naast persoonlijke zaken ook de marathonschaatssport en haar schaatsers beschouwen soms in vergelijking met andere sporten of andere sporters.

Valspelers waren het. Acht schaatsers in de baan, misbruik maken van de reglementen en een draak van een coach aan de kant. Iedereen haatte BAM. Iedereen haatte Jillert Anema. Hartgrondig. Vier jaar geleden begon de dominantie van de ploeg met die lelijke pakken. Het pak veranderde in al die jaren nooit, het succes bleef onverminderd. Het peloton werd en wordt week na week voor lul gezet.

Want BAM wint niet alleen, ze bepalen ook zelf op wat voor een manier. Als ze in de laatste 25 ronden besluiten gas te geven, kan 90% de douche opzoeken, en de laatste 10% wordt achteloos naar huis gesprint.

Je zou kunnen zeggen dat het de enige ploeg is met een visie, zowel binnen als buiten de koers. De enige ploeg waarvan alle rijders op scherp staan, waar een winnaarsmentaliteit heerst. De enige ploeg met een dominante coach en trainer. De enige ploeg die voor elkaar door het vuur gaat, week na week. En dat klopt. Toch ligt de oorzaak van het succes ergens anders en wel hier. Haat.

Ploegmaat Martijn Kromkamp legde het onbedoeld maar fijntjes bloot. Hij feliciteerde Anema afgelopen zaterdag terloops met zijn successen. Die snauwde terug dat hij ze niet hoefde. "Van complimenten worden we lui en laconiek. Ik wil ze niet. Bovendien ben ik een klootzak, ik verdien geen complimenten."

Anema wil gehaat worden. Allemaal theater uiteraard. Natuurlijk wil hij complimenten. Het is ook een mens, met een hart onder die grote BAM-jas. Als hij thuis op de bank zit hoort ook hij graag lieve woordjes van zijn vrouw, net als ik. Dat ik de fijnste man ben die ze ooit had kunnen treffen. Dat ze me onvoorwaardelijk liefheeft. Dat ze het zo fijn vindt dat ik haar op de rug kriebel.

Zodra hij de voordeur dichtgooit zet hij echter z'n coachpet op en trekt hij zijn toneelkleren aan. Af en toe schelden tegen Henk Angenent of Gerard Kemkers. Overdreven met acht man, volledig tegen de regels, een sprint aantrekken. Overdreven stellig antwoorden op vragen van journalisten. Iedere juich of schreeuw, iedere botte opmerking is geregisseerd. Net doen of het totaal niet gezellig is in de ploeg met al die Friezen.

Alles uit de kast voor de haat van de concurrenten en met succes. Jarenlang waren BAM en Renault eikels in de ogen van het peloton. Het sterkte het groenoranje collectief, die gezamenlijke vijand. Sinds afgelopen weken is die gezamenlijke vijand echter ineens fan geworden. De mannen kregen ineens sympathie. De gesprekken in de kleedkamer veranderen, met respect wordt gesproken.

Het peloton hanteert een fantastisch wapen. Het compliment. Na vier jaar hebben we het geheim ontdekt. Geen paniek, beste lezer, we haten ze nog steeds, want ons hart is afgunstig. Maar vanaf nu gaan we complimenten geven. Inderdaad, meedoen in het toneelspel. Ons succes is onderweg, de BAM-teloorgang nabij.

Alle Columns van Geert Plender:

Bestaansrecht (29 oktober 2010)
BAM toneelspel (26 november 2010)
Van de hemel naar de hel (24 december 2010)
Hop naar je nieuwe job (21 januari 2011)
Ik weet helemaal niks (18 februari 2011)