Anne Leltz nog niet geboren toen ploegleidster Elfstedentocht won; "ik had eigenlijk geen benul wie de winnaars waren"

geplaatst vrijdag 8 februari 2019 om 07:23:58 op Schaatspeloton.nl

Anne Leltz in actie op de Weissensee over de echte Elfstedentocht die in haar leven nog niet verreden is: "Ik kan me daar absoluut geen voorstelling van maken." (bron: Schaatspeloton.nl)

"Om eerlijk te zijn weet ik pas iets van de Elfstedentocht sinds ik bij Klasina in de ploeg zit." Aldus Anne Leltz die sinds dit seizoen in de A6.nl Groot in Auto's-Ploeg van Klasina Seinstra rijdt. "Ik wist natuurlijk wel dat de laatste tocht in '97 was, en zijn winnaars had. Maar ik had eigenlijk geen benul wie de winnaars waren."

"Ik zou het deze jonge meiden zo gunnen"
Klasina Seinstra snapt dat wel. "Als je net begint met marathonschaatsen denk je niet gelijk aan de Elfstedentocht, toch heb ik de meiden in de ploeg duidelijk moeten maken dat ze wel lid moeten zijn anders hadden ze in de wedstrijd niet mee mogen doen als HIJ ooit komt, maar Anne volgens mij was jij wel al lid!" Terwijl Leltz, die in oktober 1997 ruim negen maanden na de laatste Elfstedentocht geboren werd, uitlegt deze zomer pas lid te zijn geworden geeft Seinstra aan hoe gek het is dat haar jonge pupil nog niet geboren was toen zij als eerste vrouw de finishlijn passeerde op de Bonkevaart. "Ik word oud!" lacht de inmiddels 50 lentes tellende Elfstedenwinnares. "Ik besef ook dat het al te lang geleden is dat er nog steeds geen Elfstedentocht is geweest. Jammer ik zou het deze jonge meiden zo gunnen om deze geweldige wedstrijd ooit eens te mogen schaatsen en beleven."

Er is veel veranderd sinds de laatste Elfstedentocht in het vrouwenpeloton. Zo kijkt ook Seinstra naar het huidige damesmarathonschaatsen. "Er is sowieso een veel groter peloton en de top is veel breder. Het niveau is omhoog gegaan en er worden meer ronden per wedstrijd gereden. Met het NK zelfs 100 ronden." Aldus de vrouw die zelf bij het behalen van haar enige nationale kunstijstitel, een week voor de Elfstedentocht, maar 60 ronden hoefde af te leggen. "De dames kiezen nu ook eerder voor de marathon en niet pas na hun langebaancarrière of ze combineren deze twee disciplines om beter te worden."

"Ik wist destijds ook niet wat me te wachten stond"
"Ik kan me daar absoluut geen voorstelling van maken." Stelt Anne Leltz als zij aan de Elfstedentocht denkt. "Ik weet hoe het is om een flinke afstand te schaatsen, maar ik denk dat alles wat je beleefd tijdens zo'n tocht juist niet het schaatsen is. Schaatsen is ons bekend en het zal zeker pijn doen de laatste kilometers, maar de mensen langs de kant, de steden waar je doorheen komt, het unieke van de tocht, dat zal de beleving maken en ik denk dat die zo groots is dat daar geen voorstelling van te maken is."

Klasina Seinstra kan dit alleen maar bevestigen. "Klopt ik wist destijds ook niet wat me te wachten stond. Het is een belevenis die ik nooit zal vergeten. Presteren, emoties gaan van links naar rechts, kippenvel, in het donker schaatsen, valpartijen, klunen, waar ben ik?, waar staan de verzorgers onderweg?, concentratie vasthouden, scheuren, harde wind, stempelen... waar staan de posten dan?, doseren, waar in Friesland ben ik eigenlijk?, stuk ijs met zand erop, botte schaatsen hoe zal dat verder gaan?, wat duurt dat lang voordat Dokkum in zicht komt, eindelijk de Bonke de finish, sprinten na 200 kilometer, lukt dat nog...? blijf geconcentreerd, moe kapot, heftig mooi." Beleeft Seinstra beeldend de dag van de Elfstedentocht. "Dat is wat ik Anne en de meiden gun. Ik vertel er nog vaak over op scholen, bij schaatsverenigingen en buurthuizen. Het is als de dag van gisteren, gek toch en dan komt af en toe de emotie weer boven."

Start in Friesland heel anders dan in Oostenrijk en in ‘97
Vanwege die emotie denkt Seinstra ook dat de start van een echte Elfstedentocht heel anders gaat zijn dan het begin van de Alternatieve Elfstedentocht vorig week op de Weissensee waar het vrouwenpeloton opvallend langzaam en afwachtend aan de 200 kilometer begon. "Ik denk dat je de start op de Weissensee en de start in de Elfstedenhal met het hardlopen en rap schaatsen onderbinden op de Zwette niet kunt vergelijken. Wat er dan met een sporter gebeurt kan ik niet voorspellen maar ik weet dat dit heel anders is als in Oostenrijk. In Friesland wordt je gedragen, vooruit geschreeuwd door de menigte en komen er zulke emoties vrij dat ik niet denk dat men rustig van start gaat."

"De Elfstedentocht is nu voor de dames heel anders, omdat men een kwartier na de heren start. Ze hebben dus een aparte wedstrijd en er zal echt gekoerst moet worden als dames onderling." Dit is anders dan de editie van ‘97 toen Seinstra en haar collega's uit het damespeloton tegelijk met de heren startte. "Ook rijden er dan twee cameraploegen mee om alles goed te kunnen filmen. In mijn tijd was dit helaas niet het geval en is de mooie finale met een surplace van zo'n 3 á 4 kilometer voor de finish niet gefilmd. Voor de dames is er nu meer waardering en aandacht. Daar ben ik blij mee." aldus de winnares van 22 jaar geleden. "En de krans is er nu ook voor de winnares!" verwijst Seinstra naar de pijnlijke situatie bij de vorige tocht waar er officieel geen vrouwenwedstrijd, en dus ook geen overwinningskrans, was. Mannenwinnaar Henk Angenent deelde uiteindelijk op het podium uit eigen beweging zijn krans met de beste vrouw van de dag.

"Niet alles is uit te leggen"
Anne Leltz vindt het bijzonder Klasina Seinstra als ploegleidster te hebben "Het is super gaaf. Aan alles merk je dat Klasina barst van de ervaring. Ze weet niet alleen hoe je zelf het lekkerste schaatst, maar is ook de perfecte balans in een ploeg." Aldus Leltz die de jongste is in de A6.nl-ploeg die verder bestaat uit Yvonne Nauta, Pien Keulstra, Manon Kamminga en regiorijdsters Merel Brunsmann en Lieke Splinter. "Klasina weet wanneer er een schepje bovenop moet of juist de rust moet worden gepakt. Misschien wel het allerbelangrijkste, Klasina leert ons hoe je optimaal met elkaar van alles moet genieten en dat is wat uiteindelijk het schaatsen zo mooi maakt. Ze weet niet alleen hoe het is om te winnen, maar ook hoe het is om te genieten."

"Ik zou het mooi vinden dat de Elfstedentocht nog eens komt en de ploeg van start mag gaan." zegt de ploegleidster van de ploeg die met Manon Kamminga de leidster in de KPN Marathon Cup en de nummer twee van de laatste Alternatieve Elfstedentocht in de gelederen heeft. "Ik kan veel vertellen hoe het zal gaan en wat er gebeurt. Maar niet alles is uit te leggen. Daarom zullen ze het mee moeten maken..."

Bekijk ook: