Schaatspeloton.nl - Columns - Relativisme

Relativisme

geplaatst vrijdag 13 oktober 2006 om 00:00:00 op Schaatspeloton.nl


Warning: Trying to access array offset on value of type null in /var/www/vh6232/1/schaatspeloton.nl/columns/column.php on line 179

Warning: Trying to access array offset on value of type null in /var/www/vh6232/1/schaatspeloton.nl/columns/column.php on line 179


Warning: Trying to access array offset on value of type null in /var/www/vh6232/1/schaatspeloton.nl/columns/column.php on line 180

Ik zal mij eerst even voorstellen. Mijn naam is Andrès Landman was 6 jaar A-rijder en kom nu uit met MM Guide/Regio Bank in de To(b)pcompetitie. Ik ben ieder teamlid van MM Guide/Regio Bank dankbaar dat ik deel mag uitmaken van het team, want zij konden ook mij weigeren en zeker zijn dat zij iedere week zelf in de competitie mochten uitkomen. Dus team, Bedankt!

Net als iedere schaatser heb ik mij afgelopen zomer het schompes getraind, maar er speelde voor mij deze zomer veel en veel meer. Normaal gesproken ben ik de afgelopen jaren in juni op trainingskamp gegaan naar Frankrijk, vervolgens vele kampen in Nederland gedraaid en gevolgd door een kamp in Italië in augustus. Dan kwam Erfurt in de ijsvoorbereiding rond eind september en net als iedereen ben je dan altijd beter…… Och die rijdt hard en die …pas maar op! Dan komt nu de titel van deze column van pas, relativeer! Er is tot nu toe nog geen schaatser of schaatsster geweest die zonder enige aanloop in 1 jaar iedereen op secondes reed of rondjes om het peloton. Fysiologisch zou dat niet kunnen, wel kun je een stap voorwaarts maken en deze is relatief.

Maar goed mijn zomer begon met een zwangere vrouw en een onzekerheid over sponsoring. Uit onderzoek door Jan Hoogsteen (de sportcardioloog!) bleek ook nog eens dat mijn hart gedilateerd (verwijdt) was en dat met een familiair sporthart zou nog wel gecompliceerd kunnen zijn. De laatste jaren groeide het hart steeds, alleen groeistagnatie zou betekenen dat ik volgend seizoen nog kan schaatsen. Een test in oktober moet voor meer uitsluitsel bieden.

Voor mijzelf was vastgesteld dat ik deze zomer weer met mijn eigen toptrainer Siem Bruijns, in de omgeving ging trainen (samen met Fabian van Altena en Frans de Ronde) aangezien dat naast het werk als fysiotherapeut (35 uur per week) al dat reizen veel energie kostte. Thuis moest de tuin nog gedaan worden en de klusjes in het huis moesten ook worden afgerond, want bij zwangere vrouwen dringt de tijd en komt nesteldrang op schitterende wijze naar voren. Ik heb dus eerst veel energie in de tuin gestoken met mijn schoonfamilie en daarnaast trainde ik met de energie die ik over had. Dus niet trainen wat er op het schema staat maar luisteren naar je lichaam, prioriteiten stellen heet dat mooi.
Geen vakantie naar het buitenland, geen bergtrainingen, geen hoge trainingskosten, geen extra prikkels? Mijn doel was te bewijzen dat je ook in eigen land goed kunt zijn.

Het seizoen zag er rommelig uit door alle regels en veranderingen binnen de sport. Grootste punt is het degraderen van het team uit de topcompetitie bij slechte prestaties. Alle teams gingen naar Berlijn om daar ijs uren te maken, logisch dat doe je altijd en nu zeker met die grote belangen. Maar Sandra kon ieder moment bevallen dus dat zat er niet, ik wilde voor geen goud de bevalling missen. Dan is de sport relatief (weer dat woord).

Utrecht ging open en ik heb 2 maal op het ijs gestaan in de wedstrijd voorbereiding, maar de 2de maal waren na 10 minuten mijn schaatsen bot dus einde training na een val. In de tweede kwalificatie zou dit ernstige gevolgen hebben voor Jochem Janssen.

Wedstrijd 1, ijsvoorbereiding 1 uur en 10 minuten wel een goede zomer gedraaid. Iedereen is rond de wedstrijd licht gespannen, ik heb zowaar ook lichte kriebels maar weet mijn doel. Als voorspelling klopte het wedstrijdverloop met een grote groep 1 ronde pakken en namens mijn team zat ik er bij. In de sprint kwam ik net verkeerd uit en moest daardoor vroeg aangaan, dat koste net te veel energie waardoor Michaud, Heideman en op de streep Smit mij voorbij reden. Maar ik was deels tevreden. Technisch moet ik nog veel verbeteren maar ik rijd van voor, ook dankzij de steun van mijn Team!

De tweede wedstrijd eindigde terecht zonder einde. Zelf heb ik ook een redelijk zware val met skeeleren gemaakt en wij lagen daar met 12 man voor de finish, de sprint van het peloton ging door. Nou echt daar lig je niet lekker. Mijn skeelers had ik naar het peloton gericht zodat ik nog iets had als buffer, mocht er iemand op mij inrijden. Met schaatsen ligt dat net even anders. Een wedstrijd is dan relatief aan de gezondheid van een mens. En ik weet dat de tour ook doorgaat met doden, alleen kun je dan wel over de weg verder rijden en vaak zijn er daarna geen gevolgen op erger. Hadden wij een herstart van 5 minuten dus 10 ronden met 90 man die uitgerust waren en botte schaatsen, dat is vragen om problemen.

Maar na deze race was het eindelijk weekend en dan worden vaak kindjes op de wereld geholpen. En zo was het ook bij ons thuis. De rust was in huis en 's morgens om half zeven begon Sandra met weeën. De volgende ochtend maandag 2 oktober om 00:57 werd onze prachtige zoon Thomas geboren. Echt een geweldige ervaring.

De nachten daarna waren lang, maar zo mooi. Het gevolg was dat ik alleen voor het schaatsen vrijdag op Utrecht kon trainen, maar dat deerde me niet. De adrenaline vloog nog door de aders en het schaatsen ging redelijk. Om toch zeker te zijn de spanning wat groter te maken op de benen, ben ik de volgende ochtend wat sprongen wezen maken. Het lichaam voelde goed aan.

De wedstrijd verliep minder mooi, maar dat kon mij eigenlijk weinig schelen. Het wondertje wat thuis lag te wachten en mijn vrouw, deed alles snel vergeten. Scherpte miste in de finale, maar het leven is zo mooi…
Met Thomas op mijn borst en luisterend naar la vie en rose in de uitvoering van Louis Armstrong geniet ik van de zon en het leven! Tot op het ijs en anders genieten naast het leven, want schaatsen is nog steeds een hobby! Ach, alles is zo relatief…

Alle Columns van Andrès Landman: