Warning: Undefined variable $overzicht in /var/www/vh6232/1/schaatspeloton.nl/script/columnistenbanner.php on line 4

Overmacht

geplaatst woensdag 4 januari 2017 om 16:12:36 op Schaatspeloton.nl

Guus Heijnen (1984) is sportfilosoof en als buiten-promovendus verbonden aan de Vrije Universiteit Brussel. In zijn filosofische onderzoek richt hij zich op de vraag naar de betekenis van sport in een belevenismaatschappij en is hij als adviseur/expert betrokken bij verschillende organisaties zoals NOC*NSF en Kenniscentrum sport. Hij groeide op in Drenthe maar verhuisde in 2003 naar Amsterdam en studeerde daar Sportmarketing en Wijsbegeerte. Tot vorig jaar was hij op het actief als landelijk inline skater en schaatser in het 6-Banentoernooi. Als teambaas van Team Port of Amsterdam/SKITS en Team Naturalicious heeft hij als motivatie om de ruim dertig schaatsers die onder de stichting vallen zo goed mogelijk te faciliteren in hun ontwikkeling als marathonschaatser. In zijn columns hoopt Guus de verwondering over de marathonsport te prikkelen. Dat kan bijvoorbeeld met een kritisch commentaar als aanleiding, maar ook door een diep ontzag voor de prestaties van rijders of een dringende vraag aan een bepaalde groep. Hij gebruikt daarin verschillende perspectieven; schaatser, teambaas, filosoof.

De kampioen gaf aan zeer diep te hebben moeten gaan omdat zijn ploeggenoten een kopgroep aan het terugrijden waren. Het duurde lang maar de blauwen lieten de vluchters gewoon pijnlijk sterven. De coach riep tijdens de koers in een microfoon "alles moet naar de klote, we rijden iedereen kapot". En zo gebeurde het ook.

In de schermutselingen werden ook obscure acties uitgehaald waar de wenkbrauwen van menig liefhebber zich fronsen. Wat deed die donkerblauwe daar voor die lichte? Waarom vloog daar een elleboog in het rond? Hoevaak mag je lossen en weer aansluiten?

De blauwen geselden niet alleen hun collega's. Ook de juryleden en de scheidsrechters hadden pijn. Ze kwamen ogen, regels en morele maatstaven tekort. Met zoveel woede tekeer gaan op 400 meter ijs bracht eigenlijk iedereen een beetje van zijn stuk. Het grensde aan de waanzin.

Ik keek met 750.000 anderen en ervoer wisselende gevoelens: verwarring, ontzag, afgunst, medelijden, walging, respect en verwondering.

Straks op het natuurijs zullen er waarschijnlijk maar weinig blauwen zijn. De anderen verwikkelen zich daar in een eigen strijd met eigen winnaars. Langzaam zal daar ook weer het vertrouwen groeien iedereen aan te kunnen...

Alle Columns van Guus Heijnen: