Warning: Undefined variable $overzicht in /var/www/vh6232/1/schaatspeloton.nl/script/columnistenbanner.php on line 4

De Heilige Banaan?

geplaatst maandag 28 december 2015 om 09:39:13 op Schaatspeloton.nl

Britt Tjalma is 27 jaar oud en woonachtig in het prachtige Groningen. Afkomstig uit het Oldambt, opgegroeid op een boerderij in Beerta, hoopt ze elk jaar weer opnieuw op een Oldambtrit. Doordeweeks is Britt werkzaam als sportconsulent bij SportDrenthe en houdt zij zich voornamelijk bezig met gezondheidsbevordering bij kinderen. Vorig jaar is zij begonnen aan haar tweede schaatscarrière, want van 2009 t/m 2011 reed ze al bij team Landjuweel. Na een sabbatical van drie jaar heeft ze de ijzers weer onder gebonden en vanaf dit jaar is ze officieel weer landelijk rijdster, bij team CENNED. Vanaf maandag 16 november neemt Britt de lezers mee bij haar terugkeer in het landelijke peloton.

Een paar weken geleden sliep het gros van het peloton bij de Van der Valk in Ridderkerk en alhier merkte mijn teamgenootje op dat er geen kamer 13 naast de onze zat, maar dat de telling ging van 12 naar 14. Het zette mij aan het denken: bijgelovigheid, heb ik daar eigenlijk ook 'last' van?

Ik hoor ze geregeld in de kleedkamer, opmerkingen over geluksstrings en het eerst aantrekken van een bepaalde schoen of het doorgeven van een veter van ploeggenoot aan ploeggenoot, omdat die bij lijkt te dragen aan het winnen van een wedstrijd. Allemaal houvast als het gaat om vertrouwen in de koers, wat natuurlijk super fijn is, maar ik zou er heel onrustig van worden. Wat nou als die veter knapt? Of het stuk ondergoed opgegeten wordt door de wasmachine? Echt, het zal je maar gebeuren!
Dan ga je toch vol spanning en twijfel de wedstrijd in? Daar bedank ik voor. Liever schakel ik alle variabelen uit, zodat het enkel aan mezelf kan liggen als een koers niet loopt zoals ik graag wil of aan de pelotonsgenoot die meent als een ware schoolslagkoningin door het peloton te moeten zwemmen.

Overigens heb ik graag dat de mensen die wel bijgelovig zijn hier aan vasthouden, want als ik indirect last heb van het ontbreken van een verwassen stuk lingerie, omdat diegene die het mist onderuit gaat, dan wordt ik daar natuurlijk ook niet heel erg blij van. En die geluksveter, ik wil hem ook wel een keertje om hoor, als dat bijdraagt aan de winst, want ik snap heus wel dat je in je hoofd dan al een stap in de goede richting gezet hebt.

Heb ik dan helemaal geen rituelen? Jawel hoor, ik hecht behoorlijk wat waarde aan mijn banaan, die ik een uur voor de wedstrijd altijd naar binnen werk. Het tijdstip kan een paar minuten afwijken, maar niet teveel, want dan ben ik bang dat ik buikpijn krijg. En die banaan, die wil ik ook wel delen hoor, als 1 van mijn teamies de hare vergeten heeft. Als ik er over nadenk is dat ook een soort bijgeloof, want iets anders dan een banaan wordt het niet en het geeft toch een stukje rust in het hoofd. Vermoedelijk hoort bijgeloof gewoon bij het onzekere bestaan van een sporter, gaat u maar eens bij uzelf te rade.

Gelukkig Nieuwjaar allemaal, tot in 2016! Of zoals we het hier in Groningen zeggen: veul hail en zegen in t nije joar!

Alle Columns van Britt Tjalma: