Warning: Undefined variable $overzicht in /var/www/vh6232/1/schaatspeloton.nl/script/columnistenbanner.php on line 4

Klaar voor de start?!

geplaatst maandag 16 november 2015 om 09:39:01 op Schaatspeloton.nl

Britt Tjalma is 27 jaar oud en woonachtig in het prachtige Groningen. Afkomstig uit het Oldambt, opgegroeid op een boerderij in Beerta, hoopt ze elk jaar weer opnieuw op een Oldambtrit. Doordeweeks is Britt werkzaam als sportconsulent bij SportDrenthe en houdt zij zich voornamelijk bezig met gezondheidsbevordering bij kinderen. Vorig jaar is zij begonnen aan haar tweede schaatscarrière, want van 2009 t/m 2011 reed ze al bij team Landjuweel. Na een sabbatical van drie jaar heeft ze de ijzers weer onder gebonden en vanaf dit jaar is ze officieel weer landelijk rijdster, bij team CENNED. Vanaf maandag 16 november neemt Britt de lezers mee bij haar terugkeer in het landelijke peloton.

Zoals elk jaar beginnen we ons marathonseizoen in Amsterdam, zoals elk jaar is er sprake van een wervelwind aan emoties. Het ene moment weet ik het zeker: ik ben klaar voor de koers. Het volgende moment, dit kan gerust 2 minuten later zijn, wil ik dat we nog een week door kunnen trainen. Wat die week me dan gaat brengen? Vrijwel niks, maar het is de angst voor het ‘onbekende' die maakt dat ik twijfel aan mijn fysieke staat van paraatheid.

De laatste paar uur voor de wedstrijd klinken in mijn hoofd ongeveer als volgt: ‘OH YEAH, over een paar uurtjes mogen we weer los, hier heb ik een hele zomer hard voor getraind'.
‘Hard voor getraind?! Heb jij deze zomer wel hard genoeg getraind?! Had je niet in de eerste week van juni 2 uur meer moeten fietsen?'
‘Doe normaal Tjalma, je hebt genoeg getraind, als je meer had kunnen doen had je dit wel gedaan, niet paniekeren, ik herhaal: NIET PANIEKEREN!'
Opmerkingen als 'ontspan gewoon, zenuwen zijn helemaal nergens voor nodig' zijn op die momenten niet mijn lievelings. Het is goed bedoeld advies, maar het helpt verdorie van geen kant, tenminste niet bij mij.
Een tijdje terug las ik een quote van een a-rijder: iedereen zegt goed te zijn voor de eerste wedstrijd. Dit gaat voor mij dus niet echt op, al zou ik het wel graag willen.

Na het tekenen van de presentielijst, ingewijden weten dat dit voor mij ook weleens een uitdaging kan zijn, bestaat er gelukkig zoiets als loslopen, zowel letterlijk als figuurlijk. Om me heen zie en hoor ik dat andere dames ook gespannen zijn. Ik voel de twijfel wegvloeien, heb een paar vaste onderdelen in mijn warming up zitten, waarna ik weet dat het goed is. Ik ben er klaar voor. Net op tijd, want de koers start al over een halfuur.

Tijdens de race is er geen ruimte in mijn hoofd voor twijfel, dan is het gewoon gaan met die bekende banaan en doortrappen, vooral doortrappen, niet stoppen met bewegen.
Als ik over de finish kom ben ik tevreden: prima gedaan Tjalma, de basis lijkt goed.

Hoe de aanloop naar de volgende wedstrijd verloopt? Vol zelfvertrouwen? Was het maar zo'n feest..
Het duurt een paar weken voor de ambivalente gedachten uit mijn hoofd verdreven zijn en ik zonder enige vorm van negatieve energie en een iets te gespannen bekkie rond de ijsbaan ren. Als u me breeduit ziet lachen weet u dat het punt van genieten bereikt is en heeft u enig idee hoe het er in mijn hoofd aan toe gaat.

Alle Columns van Britt Tjalma: