Rust!

geplaatst vrijdag 2 maart 2012 om 09:51:16 op Schaatspeloton.nl

Koen Klinkhamer debuteert dit jaar in het landelijke marathonschaatspeloton. Koen, 21 jaar afkomstig uit Alkmaar en vierdejaarsstudent bewegingswetenschappen aan de VU in Amsterdam, begon zoals zo velen als langebaanschaatser waarmee hij in 2009 nog Nederland Kampioen 5 kilometer was bij de Junioren A. Na op de langebaan zijn plezier in het schaatsen te hebben verloren vond hij vorig seizoen in het regionale 6-Banentoernooi dit plezier weer terug. Deze zomer maakte Koen met zijn ploeg Team Appel Beton de stap naar de landelijke Eerste Divisie. Koen zal vanaf 14 oktober voor Schaatspeloton.nl elke twee weken de ervaringen in zijn debuutjaar delen.

Uitgeput, vermoeid, bijna levenloos heb ik mij voor de tv genesteld in afwachting van de laatste stuiptrekkingen van het marathonpeloton in Zweden. Wanneer dan eindelijk het WK Allround wordt onderbroken voor de wedstrijd in Falun schiet ik wakker. Het enige wat nog in me op komt is; hoe het toch mogelijk is dat de mannen en vrouwen gewoon weer die 150 en 100 km doorstaan. Alsof het niets is, 3 weken lang buffelen in weer en wind.

Niets minder dan ontzettend veel respect en lof voor de mannen en vrouwen die keer op keer de wedstrijden kleur gaven. In die 3 weken tijd lag de wereld aan de voeten van de marathonschaatsers. Iedereen had de wedstrijden op tv gezien. Iedereen vond het machtig mooi, het WK Allround en het langebaanschaatsen was iedereen allang vergeten.

Misschien ook wel dat door het natuurijs heel journalistiek Nederland vervolgens struikelde over het WK Allround. Een ongelofelijk succesvol toernooi maar daar keek niemand nog naar om. Er werd vooral geschreven; geschreven dat het langebaanschaatsen aan het sterven was. Als ik er over nadenk is dit ook helemaal niet gek, we waren tenslotte ontzettend verwend geraakt met prachtwedstrijden. Man tegen man, vrouw tegen vrouw. Geen astronomische pakken of bling-bling schaatstempels. Niet voor een WK titel of mega salarissen, nee gewoon voor een stuk worst of een leuke bonus.

Toch vond iedereen dat het langebaanschaatsen anders moest, muziek, lichten en meer van deze tijd zou de oplossing moeten zijn. Maar waarom niet gewoon terug naar de basis? Lekker in de open lucht, natuurijs of kunstijs met willekeurig ergens een finishlijn. Schaatsen met ze allen voor Ã©Ã©n prijs en geen gekloot met tijden en puntentellingen. Houdt het schaatsen simpel. Tenslotte blijft het klassieke wielrennen op de weg ook steevast meer publiciteit trekken dan de hippe nieuwe wedstrijden op een wielerbaan.

Ondertussen zie ik Jouke door mijn beeld schuiven, hij wint op magistrale wijze. Het seizoen is dan echt afgelopen, eindelijk rust! Het is een prachtig seizoen geweest wat ik als debutant nooit zal vergeten. Genoten van het natuurijs en volop gemotiveerd om volgend jaar weer deel te mogen uitmaken van dit landelijke circus. Met alle plezier heb ik dit seizoen jullie voorzien van mijn columns en ik hoop dat jullie dat met hetzelfde plezier hebben gelezen. Iedereen een goede zomer toegewenst met de verdiende rust en tot volgend seizoen.

Alle Columns van Koen Klinkhamer:

Van circustent tot colosseum (14 oktober 2011)
De wereld op zijn kop (28 oktober 2011)
Aatjes en Beetjes (11 november 2011)
Steekkarretjes en bedden met klappoten (25 november 2011)
Mass-start oftewel pupillenmarathon (9 december 2011)
Steun die polder! (23 december 2011)
Erik Valent (6 januari 2012)
Voor de wind (20 januari 2012)
Smeerkees (3 februari 2012)
De stilettorun van VenetiÃ« (17 februari 2012)
Rust! (2 maart 2012)