Schaatspeloton.nl - Columns - Hop naar je nieuwe job

Hop naar je nieuwe job

geplaatst vrijdag 21 januari 2011 om 13:01:16 op Schaatspeloton.nl

Geert Plender

Geert Plender een 25-jarige parttime medewerker van CadoMotus en freelance journalist is vijfdejaars Top Divisierijder bij het Team Ruitenberg, Van Werven. Geert is Christen en betrokken bij de religieuze Stichting Sports Witnesses. Hij is getrouwd met oud landelijk marathonschaatsster Sigrid ter Haar en zij verwachten samen in april hun eerste kind. Vanaf 29 oktober gaat Geert voor Schaatspeloton.nl elke vier weken een column schrijven waarin hij naast persoonlijke zaken ook de marathonschaatssport en haar schaatsers beschouwen soms in vergelijking met andere sporten of andere sporters.

Hoeveel telefoontjes zullen er de laatste maand gepleegd zijn tussen rijders, ploegleiders en sponsoren? Het schijnt zelfs dat B-rijders al een personal manager in de hand nemen. Belangrijk doen en belangrijk gevonden worden. Leuren, slijmen, handelen en verkassen. Voor de leukigheid zou ik wel eens willen weten hoeveel procent van het peloton jaarlijks van ploeg wisselt.

Deze koehandel ieder jaar is al zo gewoon geworden, dat we schaamteloos voorbij gaan aan het genante van deze vertoning. Loyaliteit, kundigheid, wijsheid en een vooruitziende blik zijn ver te zoeken. Geld- en eerzucht winnen het. Alsof de bomen tot in de hemel groeien. Er wordt over contracten gesproken alsof het over miljoenen gaat. Ondertussen zijn de bovenmodaal betaalde marathonschaatsers op één hand te tellen. De rest kan toch echt beter gaan werken willen ze rijk worden. Over hoe sportief te verbeteren gaat het allang niet meer.

Dankbaar ben ik, dat ik er niet aan hoef mee te doen. Ik zit al vijf jaar bij team Ruitenberg inmiddels. We maakten er de laatste jaren een gewoonte van om ergens tijdens de rit van of naar de Weissensee in twee zinnen een hernieuwde samenwerking voor een jaar te beklinken. "Nou Geert, wat dacht je ervan als we je 10.000 duizend Euro onkostenvergoeding zouden betalen?" Prima, zei ik dan. Heerlijk, dit amateurisme. Voor mij is dit de omgeving om te presteren.

Ik hoef ook geen contract. Ik wil een afspraak maken en er vervolgens niet aan hoeven twijfelen dat die wordt nagekomen. Ik wil betaald worden naar wat ik waard ben. Daarom zit ik ook al vijf jaar bij dezelfde mensen in het team en komen daar nog eens twee jaar bij. Ik wil een veilige omgeving, relaties op basis van vertrouwen. Een nieuwe ploeg is een valse nieuwe prikkel. Moraal putten uit het feit dat je een verbeterd contract kunt verdienen evenzo.

De kortzichtigheid is alarmerend. Succes is niet te koop, maar het resultaat van een teamproces. Sporters zijn geen robots, maar worden door de teammanagers wel zo behandeld. Er zijn heel veel rijders in het peloton die goed kunnen schaatsen. Er zijn er maar een paar die op de juiste manier geprikkeld worden tot verbazingwekkende prestaties. Gek genoeg wordt daar nooit de vinger op gelegd. Gek genoeg wordt nooit de teammanager, maar altijd de rijder aangesproken op slecht functioneren.

Dat terwijl de teammanagers een cultuur hebben gecreëerd waar bijna niet in te presteren valt. Het is zo'n beetje een kunst geworden om ondanks wanbeleid van je superieuren, die de macht hebben om je zonder pardon te beroven van je carrière, toch te blijven presteren. Een Monsterboard-hob-naar-je-nieuw-job cultuur geeft nooit de rust en steun waar je naar verlangt als onzekere topsporter.

De toppers worden toch wel topper, maar de groep daaronder is ieder jaar afhankelijk van de willekeur van een door emotie en kortzichtigheid gedreven manager. Sterkte aan allen die tussen wal en schip vallen.

Alle Columns van Geert Plender:

Bestaansrecht (29 oktober 2010)
BAM toneelspel (26 november 2010)
Van de hemel naar de hel (24 december 2010)
Hop naar je nieuwe job (21 januari 2011)
Ik weet helemaal niks (18 februari 2011)