Schaatspeloton.nl - Columns - Bestaansrecht

Bestaansrecht

geplaatst vrijdag 29 oktober 2010 om 12:22:56 op Schaatspeloton.nl

Geert Plender

Geert Plender een 25-jarige parttime medewerker van CadoMotus en freelance journalist is vijfdejaars Top Divisierijder bij het Team Ruitenberg, Van Werven. Geert is Christen en betrokken bij de religieuze Stichting Sports Witnesses. Hij is getrouwd met oud landelijk marathonschaatsster Sigrid ter Haar en zij verwachten samen in april hun eerste kind. Vanaf 29 oktober gaat Geert voor Schaatspeloton.nl elke vier weken een column schrijven waarin hij naast persoonlijke zaken ook de marathonschaatssport en haar schaatsers beschouwen soms in vergelijking met andere sporten of andere sporters.

Volgend weekend zit ik voor de buis. Op het puntje van mijn stoel ook nog. Niet om naar oeverloos geleuter over dr. Bibber te luisteren of de ins en outs van Sven Kramers afwezigheid. Het zal u wellicht verbazen, maar ik zet de TV aan voor Jouke Hoogeveen.

Tradities zijn saai en zo ook het NK afstanden, de gebruikelijke seizoensopener voor langebaanschaatsers. Als klein jongetje keek ik elk jaar uit naar de eerste schaatswedstrijd op TV, ik mocht er voor opblijven op vrijdagavond, maar meestal bleef ik gedesillusioneerd achter op het moment dat Mart en Ria de uitzending op zondagavond afsloten. Er was weer niets nieuws onder de zon, geen climax.

De verdeling van de World Cup tickets, de uitzonderingen op de regel, verwarring, Wopke de Vegt en skate-offs. Dit jaar mogen we gerust ook rekening houden met oeverloze discussies over het niet doorkruisen der lijnen. Wat had Ria Visser ons kunnen verwennen met prachtige pleidooien over hoe de sport kapot gaat van dit soort regels. Gelukkig heeft de NOS in Erben Wennemars een waardig opvolger, al geloof ik niet hij mijn hart kan verwarmen met een glimlach zoals Ria dat kon.

Ondertussen ging in Amsterdam het marathonseizoen van start. In de stromende regen. Er stond zoveel water op en langs de baan, dat geen lijn meer te zien was. Je moest uitkijken of je zou zo het middenterrein op banjeren, zoals ik vroeger eens een vijver vol eendenkroos inliep. Ik werd derde en had de eer een enkele journalist te woord te staan. Of we dit nu mooi vonden, in weer en wind de baan op. Ik zei nog ja ook.

Uit dat peloton van wildebrassen rijden volgende week een aantal bikkels op het NK afstanden. Deze bikkels gaan kleur geven aan dit NK. Ze móéten kleur gaan geven aan dit NK. Er staat namelijk heel wat op het spel. Niet alleen gaan Bob de Vries, Rob Hadders, Arjan Stroetinga, Robert Bovenhuis en Jouke Hoogeveen kleur geven aan het toernooi, zij gaan over ons bestaansrecht als marathonschaatser.

Opnieuw is het, bedenk ik me ineens, jammer dat Ria Visser is gestopt. Ik had haar zo graag nog eens de rit van Jouke Hoogeveen horen analyseren. De slungelige benen, wiebelende starthouding. Een techniek die zelfs zij niet kan verklaren. De heerlijke onbevangenheid, geen benul van rondetijden, bij wijze van toeval goed gewisseld. Zou hij inmiddels weten hoe je moet inzakken bij de start?

Dit jaar, voor het eerst, gaan ze de top van de eindrangschikking op de vijf en tien kilometer bepalen, dat voel ik aan alles. De definitieve bevestiging van het hoge niveau dat marathonschaatsers inmiddels hebben bereikt. Gek eigenlijk, dat er een uitstapje naar een andere discipline voor nodig is om dat te laten doordringen.

Vervolgens snel weer terug naar het hartverwarmende marathonpeloton. Zonder camera's, bobo's, analytici, en KPN-relaties. Muts op en potje rammen op schuurpapierijs. Terug naar de roots en de hobby.

Alle Columns van Geert Plender:

Bestaansrecht (29 oktober 2010)
BAM toneelspel (26 november 2010)
Van de hemel naar de hel (24 december 2010)
Hop naar je nieuwe job (21 januari 2011)
Ik weet helemaal niks (18 februari 2011)