Schaatspeloton.nl - Columns - Het echte werk

Het echte werk

geplaatst vrijdag 16 november 2007 om 09:35:00 op Schaatspeloton.nl

Martijn Kromkamp

Martijn Kromkamp is, namens Beelen Sloopwerken, aan zijn zevende seizoen bezig als rijder in het A-peloton. In die jaren was hij goed voor enkele podiumplaatsen, daaronder ook twee medailleplekken bij de Nederlandse Kampioenschappen op zowel kunst- als natuurijs in 2004. De 27-jarige inwoner van het Friese Wolvega is tevens de zoon van oud marathoncoryfee Jan Eise Kromkamp, waarmee hij ook nog twee jaar samen op het hoogste niveau uitkwam. Bij zijn vaders afscheid nam Martijn symbolisch diens, toen nog vaste, beennummer 26 over. Vanaf vrijdag 5 oktober zal Martijn Kromkamp op Schaatspeloton.nl zijn belevenissen en overpeinzingen delen met de lezers.

Marathonschaatsen is geen tv-sport. Dit is de conclusie van verschillende schaatsers, begeleiders, KNSB-bobo's en media. Maar wie bepaalt eigenlijk echt of onze sport geschikt is voor tv? Wordt dit bepaald door een hoge meneer met een grote, grijze snor, in een hele grote, echt leren bureaustoel achter een zwaar, eikenhouten bureau? Zijn het de rijders die hierover kunnen en mogen oordelen? Of misschien wel de KNSB.

De mensen thuis hebben in ieder geval geen inspraak op het geheel. Er kan niet ge-sms't worden of het marathonschaatsen een week later terug mag komen op tv of niet... Mocht deze mogelijkheid er wel zijn, dan is er in ieder geval geen notaris nodig om de stemmen te tellen. Een tijdstip van "lik m'n reet", dus een gemiddeld aantal kijkers van 85.000 per wedstrijd zorgt op zijn hoogst voor 34 stemmen via de sms en 11 via de telefoonlijn. Dat is zelfs door een willekeurige marathonschaatser nog bij te houden. Ik heb nieuws voor u, de meeste van ons kunnen zelfs tot 100 tellen! Dat is namelijk het aantal ronden wat wij elke wedstrijd afwerken.

Goed, de mening van de mensen thuis wordt dus niets mee gedaan. Dan blijven er nog wat opties over. Als de schaatsers het zelf voor het zeggen zouden hebben, dan kwam elke wedstrijd op tv. Volgens de rijders is onze sport de meest spannende en attractieve sport die er is. DE tv-sport bij uitstek! Honderd ronden pure actie! Helaas is de werkelijkheid net iets anders. Ik heb vorig seizoen heel wat wedstrijden vanaf de kant bekeken en dit seizoen heb ik een aantal wedstrijden via de tv-uitzending kunnen volgen omdat ik geen deel uitmaakte van de basisopstelling van ons team. Mijn mening is, dat de wedstrijdformule van de Essent Cup voor een leek best spannend zal zijn om naar te kijken. En zelfs als er geen klap aan is, wordt er door SBS van alles aan gedaan om het spannend te laten lijken. De doorsnee marathonvolger prikt hier dwars doorheen, maar een leek ziet en hoort actie. Het jammere is, dat van de drieënhalve hondenkop die kijken er anderhalf een echte volger is. De meeste zijn leek. Want zeg nou zelf, welk weldenkend mens zet nu op zondagmiddag om 12 uur de televisie aan om naar marathonschaatsen te kijken? Doorgaans zijn dit dezelfde mensen die al vanaf half 11 naar een belspelletje zitten te kijken waar na 3 kwartier nog steeds driftig wordt gezocht naar een beller die weet welke letter er op dat ene puntje moet staan in het woord "IJS.AAN". De aanwijzingen liegen er niet om: "winter", "glad" en "schaatsen". Dit geeft al aan welk IQ hiermee gepaard gaat. Dat na het driftig mee-puzzelen met het belspelletje de tv toevallig op SBS blijft staan voor een beetje achtergrond geluid, zorgt alleen maar voor wat hogere kijkcijfers. Niet voor meer fans of vaste volgers.

De KNSB-bobo's vinden marathonschaatsen ook een serieuze tv-sport. Zij doen er alles aan om naar de pijpen van SBS te dansen zodat we in elk geval op tv mogen. Marathonschaatsen niet interessant voor tv? Dan doen we toch iets wat er op lijkt. We laten dezelfde mannen in de baan en laten ze gewoon 100 ronden schaatsen. Verdere overeenkomsten met marathonschaatsen zijn niet nodig. Als we het de naam marathonschaatsen geven dan weten de mensen wel wat er bedoeld wordt.... Het gevolg is, dat de mensen nu gaan denken dat marathonschaatsen een afvalkoers is waarbij je ook punten moet zien te halen. Dit kan niet de bedoeling zijn!

In de verschillende media wordt het marathonschaatsen als tv-sport flink afgekraakt. Heel apart, want dit gebeurt met name door de rijders zelf! Vooral rijders van de oude stempel, die het "echte" marathonschaatsen een warm hart toe dragen. Tenminste, zo wordt het verwoord door de journalisten.... Via het internet wordt ook gecommuniceerd door rijders en fanatieke volgers onderling. Op het schaats- en skeelerforum lijkt geen dag voorbij te gaan zonder gezeik en geklaag. Volgens mij ligt het iets anders. Wat deze rijders eigenlijk bedoelen te zeggen, is dat de ziel van onze sport verloren gaat. De kern, datgene waar marathonschaatsen eigenlijk om gaat, bestaat langzamerhand niet meer. We raken er steeds verder vanaf. Toen ik begon met marathonschaatsen had ik helden en een droom. Mijn helden waren de cracks op echt Nederlands natuurijs. Hans Pieterse, Bert Verduin, Edward Hagen, Jos Niesten en natuurlijk mijn eigen vader. Mijn droom was ooit deel uit te maken van de top in deze discipline. Om te trainen rijden we wedstrijden over 100 of 150 ronden op een kunstijsbaan en proberen we zoveel mogelijk rondes voorsprong te pakken.

Zo was onze sport ooit bedoeld. Schaatsen bij -10 graden Celsius op bevroren sloten en meren. Maar dit lijkt zo ongeveer iedereen te vergeten. Natuurijs? Oh, u bedoelt die namaakbaan in Biddinghuizen?? Dat heeft niks met natuurijs te maken! Maar er zijn toch natuurijswedstrijden in het buitenland? Ja, gelukkig wel! Maar die zijn in het leven geroepen om te oefenen voor het "echte" werk in ons eigen land. Ik denk dat het huidige A-peloton bestaat uit ongeveer een 15 man die de kunstijswedstrijden rijden om te trainen voor het natuurijs. De rest rijdt het liefst op het mooie gladde ijs van een kunstijsbaan. En sinds het grote geld zijn intrede heeft gedaan is de commercie heel belangrijk geworden. En daar hoort televisie bij, dus passen we de sport wel aan als 100 ronden "traditionele" marathon niet spannend genoeg is. Maar hoe moet het nu als we straks "echt" natuurijs hebben in Nederland? De kunstijsspecialisten zullen zich geen raad weten. Zij hebben zich nooit geïnteresseerd voor "het echte werk". Laat staan dat hun hart er sneller van gaat kloppen.

Mocht het winter worden, dan zijn de mannen die schaatsen vanuit hun natuurijshart in het voordeel. Die rijden met passie en gevoel. Die passie en dat gevoel zorgen voor een zesde zintuig. En dat zesde zintuig heb je nodig op natuurijs. Mannen als Henk Angenent, Peter de Vries, Rob van Meggelen en Ruud Borst beschikken over dit zesde zintuig. Dit zijn ook de mannen die zullen heersen in "het echte werk". Toch jammer dat de weinige mensen die naar de Essent Cup kijken deze mannen niet kennen. Marathontoppers, dat zijn toch Bob de Vries, Arjan Stroetinga en Douwe de Vries? Nee beste mensen, de Essent Cup is de marathonwereld op zijn kop! Leuk om even naar te kijken, maar langer als een uur moet het echt niet duren. Als we het over "het echte werk" hebben, is elke dag 3 uur live televisie nog niet genoeg. En daar zitten geen klassementsprints in. Er is geen schaatsende cameraman en Henk Angenent zit gewoon in de kopgroep in plaats van achter een microfoon.

Ik zou die hoge meneer met die grote, grijze snor, in die grote, leren bureaustoel achter dat zware, eikenhouten bureau willen vragen om eens wat vaker naar een willekeurig programma met Wendy van Dijk of Caroline Tensen te kijken. Misschien dat uw hart een klein beetje open gaat en dat u daarin een plekje kunt maken voor het "echte marathonschaatsen", zodat ook u begrijpt wat voor onze sport echt belangrijk is!

Alle Columns van Martijn Kromkamp:

Verrassing (5 oktober 2007)
Koning Jan (19 oktober 2007)
Orgasmisch (2 november 2007)
Het echte werk (16 november 2007)
Vrouwen... (30 november 2007)
De eer aan wie? (14 december 2007)
Goedemorgen... (28 december 2007)
Zomerzon (11 januari 2008)
5 euro! (25 januari 2008)
Zware weken (8 februari 2008)
Skippy Skibril (22 februari 2008)
Het zit erop (7 maart 2008)
Op rolletjes (21 maart 2008)